Έχω ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας μία προσωπική ιστορία. Πριν από 17 χρόνια, 2003, 25 Ιουλίου. Δούλευα από τις 7 το πρωί. Είχα δύο δουλειές. Εκείνη την ημέρα, Παρασκευή, το ωράριό μου ήταν 07.00-15.00 και 17.00-22.00. Αμέσως μετά θα έφευγα για Λαμία γιατί είχα μία προσωπική υποχρέωση κι έπρεπε να βρίσκομαι πρωί πρωί Σαββάτου εκεί. Παρά τις συμβουλές ενός πολύ καλού μου φίλου να μην ταξιδέψω, παρά τα σημάδια που είχα να μην κάνω αυτό το ταξίδι, αποφάσισα να αγνοήσω το ένστικτό μου και να φύγω. Άργησα στη δουλειά και έφυγα γύρω στις 23.00. Άυπνη, εξουθενωμένη, εξαντλημένη... Έφθανα στα διόδια της Τραγάνας και σκέφτηκα ότι μόλις τα περάσω θα ξεκουραστώ δέκα λεπτά. Δεν πρόλαβα. Έχασα τον έλεγχο του αυτοκινήτου. Γίνονταν έργα, ο φωτισμός ήταν πολύ κακός, η όρασή μου επίσης. Έπεσα στα ατσάλινα κολονάκια, το αυτοκίνητο διαλύθηκε αριστερά και δεξιά από το ατσάλι ενώ ένα κολονάκι έσπασε από τη δύναμη της σύγκρουσης και έπεσε πάνω στο παρμπρίζ. Τη στιγμή που ακουμπούσε το ατσάλι στο γυαλί σήκωσα τ...
Συγγραφέας