Η δουλειά είναι δημιουργία, η δουλειά είναι απόδοση, η δουλειά είναι... δουλεία... Κι όμως. Έπειτα από 20 και πλέον χρόνια στον εργασιακό στίβο έφθασα στο σημείο να πιστεύω αυτό ακριβώς. Ότι η δουλειά για τις γυναίκες είναι σκλαβιά. Τουλάχιστον γι' αυτές που δεν τις ενδιαφέρει να κάνουν καριέρα. Επέλεξα ένα επάγγελμα που το ονειρευόμουν από παιδί, το έκανα για αρκετά χρόνια με απόλυτη επιτυχία και παράλληλα είχα δραστηριότητες που μου χάρισαν εμπειρίες, γνωριμίες, χαρούμενες στιγμές, δημιουργικότητα, έμπνευση, ταξίδια. Και όλα αυτά γέμισαν την ψυχή μου εικόνες και έμπνευση και γνώσεις. Λόγω της φύσης του επαγγέλματός μου, εδώ και 20 χρόνια δουλεύω έως αργά το βράδυ. Δηλαδή συνηθως δούλευα από τις 8, 9, 10 το πρωί έως τις 00.00, 01.00, 02.00 το ξημέρωμα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων έως τις 22.00. Πλέον έως τις 23.00. Εγκατέλειψα την πρωινή μου δουλειά γιατί δεν είχα χρόνο να ζήσω, να πάρω ανάσες, να βρω τον εαυτό μου. Και πλέον χρησιμοποιώ τις πρωινές ώρες για να κάνω
Συγγραφέας