Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2023

Μάθε να απολαμβάνεις όλα όσα έρχονται

 Το 2023 δεν ήταν το πιο ελπιδοφόρο έτος. Ερχοταν έπειτα από μία πολύ δύσκολη για εμένα διετία, που έδινα μάχη με τους προσωπικούς μου δαίμονες και τα σκοτάδια μου.  Λίγες ημέρες πριν από το τέλος του έτους έφυγε από τη ζωή ένας από τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους στον κόσμο. Αποχαιρέτισα το 2022 από το κρεβάτι καθώς περνούσα σε πολύ βαριά μορφή κορονοϊό. Πίστευα ότι δεν θα με έβρισκε το 2023, ένιωθα να χάνομαι. Οκτώ μήνες μετά είχα άλλο ένα τροχαίο, που μου υπενθύμισε όχι ότι είμαι ζωντανή, αλλά ότι έχω ακόμη την ευκαιρία να διορθώσω τα κακώς κείμενα της ζωής μου και να είμαι ευγνώμων που είμαι ακόμη εδώ, να ζω τα όνειρά μου! Ναι, λίγοι άνθρωποι από το στενό μου περιβάλλον γνωρίζουν τα ανδραγαθήματά μου, αλλά το αποτέλεσμα το βιώνετε όλοι όσοι είστε στη ζωή μου με κάποιον τρόπο. Δεν ξέρω αν ποτέ ο άνθρωπος είναι έτοιμος να φύγει ή αν θέλει να φύγει. Ξέρω όμως ότι όσο είσαι σ' αυτόν τον πλανήτη, καν'το να αξίζει! Να ζεις, να αγαπάς, να ανασαίνεις! Μην αφήνεις κακίες, δεύτερε

Bell Blog: Στις Νότες του Έρωτα: Στη μουσική πρωτεύουσα της Α...

Bell Blog: Στις Νότες του Έρωτα: Στη μουσική πρωτεύουσα της Α... :   Η Έλενα Αντωνίου , έχοντας πίσω της έντεκα μυθιστορήματα με συνολικές πωλήσεις που ξεπερνούν τα 60.000 αντίτυπα, επιστρέφει αυτή τη φορά μ...

Το κόμπλεξ της ετικέτας

" Αξίζει, αναμφίβολα, να διαβαστεί από κάθε αναγνώστη που αναζητά να διαβάσει μία ρομαντική ιστορία με επίπεδο και σοβαρότητα !" Αυτό έγραφε μεταξύ άλλων η αγαπημένη Βασιλική σχετικά με το βιβλίο μου "Στην τελευταία στροφή". Χαμογελώ συγκινημένη γιατί σκέφτομαι τα βήματα που έκανα από τη συγγραφική μου... γέννηση μέχρι εκείνη τη στιγμή που η Βασιλική έγραφε εκείνη την άποψη. Μόλις είχε κυκλοφορήσει το δεύτερο βιβλίο μου από τη Silk και είχα ξεκινήσει την περιοδεία με συναντήσεις γνωριμίας και υπογραφές αντιτύπων. Πέρα από τις λατρεμένες φίλες και αναγνώστριες που με αγκάλιασαν, έγινα δεκτή με σκεπτικισμό τουλάχιστον και σίγουρα με δυσπιστία από το κοινό που συναντούσα. Οι περισσότεροι μου έλεγαν ότι είμαι πολύ ψηλή για συγγραφέας (not), πολύ νέα για συγγραφέας (not), πολύ αδύνατη για συγγραφέας (not) ή πολύ όμορφη (not). Προφανώς ο καθένας κάπως είχε στο μυαλό του έναν/μία συγγραφέα και σίγουρα η εικόνα μου ερχόταν σε αντιδιαστολή με τη φαντασίωσή τους. Δεν ήξερα ό

Να αγαπήσει κανείς ή να μην αγαπήσει...

 « Καλύτερα να έχεις αγαπήσει και να χάσεις παρά να μην έχεις αγαπήσει ποτέ» . – Άλφρεντ Λόρδος Τένισον. Το σκέφτομαι ξανά και ξανά. Θα ήθελα να ακούσω κάποια στιγμή και τη δική σας άποψη. Είναι καλύτερο να έχεις αγαπήσει παράφορα και να χάσεις ή  είναι καλύτερο να μην έχεις αγαπήσει ποτέ; Σκέφτομαι διάφορα, όπως το ότι ο τυφλός δεν ξέρει πώς είναι το φως αφού γεννήθηκε τυφλός Οπότε υπάρχει η ελπίδα...  Θέλω να πω πως αν αγαπήσεις και χάσεις ενώ θεωρείς ότι ζεις την αγάπη την αιώνια, τότε θα χάσεις και την ελπίδα. Την ξόδεψες τη μεγάλη αγάπη που σου αναλογεί, οπότε απελπίζεσαι ότι δεν υπάρχει τίποτα πλέον να περιμένεις. Από την άλλη πλευρά, είναι καλύτερα να αγαπήσεις, να έχεις βιώσει αυτό το απόλυτο συναίσθημα, να έχεις ζήσει μια υπέροχη ιστορία αγάπης που απλώς δεν ήταν τόσο δυνατή για να διαρκέσει, από το να μην ξέρεις για πόσο έντονα συναισθήματα είσαι ικανός. Να μην γευθείς ποτέ την απόλυτη ευτυχία. Άλλωστε, κανείς "παράδεισος" δεν διαρκεί για πάντα. Ίσως η αλήθεια είναι

Γεμάτο φεγγάρι, άδεια ζωή...

 Πανσέληνος απόψε. Περίεργη νύχτα. Όπως κάθε νύχτα με πανσέληνο. Δεν ξέρω, αλλά πάντα ένιωθα ότι αυτή η νύχτα φέρει μια κατάρα: Μοναξιά, κατάθλιψη, ανεκπλήρωτο. Κάτι άδειο έχουν οι νύχτες με γεμάτο φεγγάρι. Λες και η λάμψη του φωτίζει όλα τα κενά της ζωής μου, της ψυχής μου. Κάτι λείπει, αλλά δεν ξέρω τι. Ετσι όπως γράφω, θυμήθηκα ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια. "I can't take a full moon on an empty heart". Γέμισε ποτήρι και άδειασέ το, με μια γουλιά. Αύριο θα είναι μια νέα μέρα, μια μέρα χωρίς πανσέληνο, μια μέρα όπως τόσες άλλες. Αλλά με τις νύχτες τι γίνεται;

La importancia de la sincronización en el amor

¿Qué importancia tiene el... timing, el momento adecuado, la sincronización en el amor? El más importante, dirán algunos. Quizás yo también. Hay muchos factores que pueden influir en el desarrollo den una relación y muchos otros que pueden provocar la separación. Últimamente, estoy pensando más la sincronización... Si nos hubiéramos conocido más pronto, si hubieras venido antes, si... ¡Cuántos rechazos se esconden en este vínculo! SI... No lo entiendo. Desde que vine, desde que te conocí, ¿por qué no hacer lo posible para ganar? ¿Para vivir este amor? ¿El momento adecuado es sólo una excusa para los cobardes? SI... Odio esa palabra. Yo sé que el que quiere, encuentra un camino y el que no quiere, encuentra excusas. Cuando el corazón y el cuerpo arden, ¿qué sincronización y tonterías? ¡Le pones el mundo patas arriba y haces posible lo imposible! Pero necesita fuego... y últimamente me encuentro con más y más personas apagadas... primera publicación en griego 3.2.2018

Η ζωή δεν είναι πρόβα τζενεράλε

Ίσως φταίει η ιστορία που περιμένω να μοιραστώ μαζί σας, ίσως τα σημάδια, μπορεί οι συμπτώσεις και οι συγκυρίες... Ενδεχομένως και οι άνθρωποι που γνωρίζω ή ήδη υπάρχουν στη ζωή μου, από τους οποίους προσπαθώ να αποστασιοποιηθώ. Μία σκέψη τριβελίζει το μυαλό μου με αφορμή μία δύσκολη για εμένα επέτειο, αλλά τόσο... διαφωτιστική και αφυπνιστική, αλλά και ένα πρόσφατο περιστατικό. Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με τον θάνατο, πρέπει να εκτιμάς αλλιώς τη ζωή, υποθέτω. Να τη σέβεσαι, να τη μετράς, να την υπολογίζεις, να νιώθεις ευγνωμοσύνη που έχεις μία δεύτερη ή -γιατί όχι- και μια τρίτη ευκαιρία. Μπορεί να φταίει ότι έχω περάσει από το σημείο που σκέφτηκα αυτό το ΑΝ... τι θα είχε γίνει αν... και αποφάσισα ότι επιλέγω τη ζωή, τον άνθρωπο, την αγάπη... Και εκπλήσσομαι και απορώ -και πληγώνομαι- όταν βλέπω ανθρώπους που περνούν στιγμές και ζωή πνιγμένοι στην κακία, το μίσος, τον φθόνο, τη ζήλια τους. Απορώ που τη ζωή που έχουν τη σπαταλούν να σκέφτονται το κακό άλλων, να υβρίζουν, να συκοφαντούν,

Μακριά από τοξικούς!

 Σήμερα σκεφτόμουν τη σημασία της τοξικότητας στις σχέσεις μας όλων των ειδών. Πόσο σημαντικό είναι να έχουμε κοντά μας ανθρώπους που μας αγαπούν και τους αγαπάμε και φέρνουν θετική ενέργεια στη ζωή μας. Και το σημαντικότερο για εμένα, να κρατάμε μακριά οποιονδήποτε και οτιδήποτε τοξικό. Το πρωί υποχρεώθηκα να βρεθώ πάλι δίπλα σε τοξικούς ανθρώπους και ένιωσα να ρουφούν όλη τη θετική μου ενέργεια. Δυσκολευόμουν να αναπνεύσω. Όταν πια απομακρύνθηκα, χαμογέλασα γιατί αντιλήφθηκα ότι πλέον είμαι ελεύθερη. Ότι έχω ξεφύγει από την τοξικότητα των συγκεκριμένων προσώπων, ότι είμαι ευτυχισμένη που έχω διαμορφώσει το περιβάλλον μου, τη ζωή μου και τις σχέσεις μου ακριβώς με τους ανθρώπους που θέλω. Σκεφτείτε ένα λουλούδι που δεν το ποτίζετε. Σιγά σιγά αρχίζει να κιτρινίζει, να μαραίνεται, να ρίχνει τα άνθη του, να λυγίζουν τα φύλλα του, να σαπίζει και να χάνεται. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει στην ψυχή μας όταν είμαστε κοντά σε ενεργειακά βαμπίρ, σε τοξικούς ανθρώπους. Μας στερούν την ανάσα, την εν

Η εξέλιξη στην αισθηματική λογοτεχνία

Μία σκέψη έχει τρυπώσει στο μυαλό μου και δεν μπορεί να φύγει. Πριν από λίγες ημέρες διάβασα ένα Άρλεκιν από τη δεκαετία του '90 και θύμωσα. Θύμωσα τόσο πολύ! Με γέμισε τοξικότητα και θλίψη και μαζί και ανακούφιση που επιτέλους έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε... την ιστορία. Θυμήθηκα τον λόγο για τον οποίο θέλησα να γράψω ιστορίες αγάπης και τι δεν μου άρεσε σ' αυτές που διάβαζα στα εφηβικά μου χρόνια. Ποτέ δεν μου άρεσαν οι άντρες-κυρίαρχοι-αφέντες και οι γυναίκες-παρθένες (στη συμπεριφορά)- υποτακτικές.  Άντρες που επέβαλαν το εγώ τους, έδιναν εντολές, δεν δέχονταν αντιρρήσεις, έλεγχαν το άβουλο θηλυκό με γοητεία και σεξ και σε όλες τις σελίδες κυριαρχούσε αυτή η τοξική αρρενωπότητα. Άντρες που χτυπούσαν το χέρι στο τραπέζι και έλεγαν "σκάσε" και μπορεί να έριχναν και καμία ελαφριά γιατί "έτσι είναι οι άντρες" και οι γυναίκες το θεωρούσαν αρρενωπό και σέξι και ποθητό και επιθυμητό.  Γυναίκες που νόμιζαν ότι είχαν προσωπικότητα αλλά η μόνη έγνοια ήταν να μην

Ο νόμος της εξέλιξης και της συνέχειας

 Τις προάλλες έβλεπα ένα βίντεο, όπου η Lady Gaga μιλούσε με μεγάλη περηφάνια για τον εαυτό της και τα επιτεύγματά της, Και καλά κάνει θα μου πείτε. Φυσικά και καλά κάνει.  Ωστόσο, σε ερώτηση σχετικά με τη Madonna απάντησε "είναι μια καλή κυρία" (a nice lady). Εδώ ακριβώς έγκειται η ένστασή μου. Όταν η Madonna δημιουργούσε επανάσταση τη δεκαετία του '80 και διαμόρφωνε τη μουσική που θα τραγουδά σήμερα η Lady Gaga, αυτή ήταν αγέννητη. Η Madonna αναδείχθηκε σε "βασίλισσα της pop" δημιουργώντας μόδα, τάση, επανάσταση, μουσική και γράφοντας τη δική της ιστορία. Ανέβηκε σε κορυφές που κανείς δεν είχε φανταστεί,  διέσχισε δύσβατα μονοπάτια και άνοιξε δρόμους για όσους έπονταν ώστε να τους βρει ανοιχτούς ο επόμενος ταλαντούχος ομότεχνός της και να δώσει συνέχεια σ' αυτό που η ίδια έγινε ηγέτις.  Οπότε το να έρχεται είκοσι χρόνια μετά μία Lady Gaga να μην αναγνωρίζει το μέγεθος της καλλιτέχνιδος που είναι η Madonna χαρακτηρίζοντάς την "μια καλή κυρία" είνα

Η ζωή συνεχίζεται μετά το "αντίο" αλλά πώς;

 Οι πιο αμήχανες ευχές και λέξεις λέγονται στην απώλεια. Έχετε παρατηρήσει τι λέμε σε κάποιον που πενθεί τον χαμό δικού του ανθρώπου; "Καλό Παράδεισο"... Μα ο Παράδεισος είναι ούτως ή άλλως καλός. Παράδεισος και Κόλαση. Κλασικές έννοιες και διαχωρισμένες από την απαρχή του κόσμου. "Να ζήσετε να τον/τη θυμάστε"... Και θα ζήσουμε και θα τον/τη θυμόμαστε. Δεν ξεχνιούνται έτσι οι άνθρωποι που αγαπήσαμε. "Ζωή σ' εσάς"... Δηλαδή τα χρόνια που έχασε από τη ζωή του ο αείμνηστος να τα πάρουν οι κληρονόμοι του. Όποιου του μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνει, λέει ο θυμόσοφος λαός. Και όσο του γράφει του καθενός μας. "Ο χρόνος όλα τα γιατρεύει" Όχι, κατηγορηματικό όχι. Δεν υπάρχει καμία παρηγοριά με την πάροδο του χρόνου. Αντιθέτως η απώλεια φαντάζει όλο και πιο μεγάλη και πιο σκληρή. Δεν χρειάζονται λόγια και στερεότυπες εκφράσεις. Ας αρκεστούμε σε ένα απλό "συλλυπητήρια" ή ας κάνουμε μια σφιχτή αγκαλιά σ' αυτόν που πενθεί γιατί αυτό -

Χρόνια πολλά στον δικό μου μπαμπά...

Ημέρα του Πατέρα. 18 Ιουνίου 2023. Δεν συνηθίζω να κάνω ειδικές αναφορές, ούτε να μιλώ συχνά για τους γονείς μου. Συνήθως μιλώ γι' αυτούς όταν θέλω να αναφερθώ στο πρότυπο σχέσης και τον έρωτα που έχουν, έναν έρωτα που κρατά περισσότερα από 50 χρόνια και εμπνέει. Ωστόσο, σήμερα έχω την ανάγκη να κάνω μία ειδικότερη αναφορά στον πατέρα μου καθώς διάφορες εικόνες και λέξεις ήρθαν στο μυαλό μου. Ήταν ναυτικός και ταξίδευε πολύ και έτσι δεν έχουμε πολλές κοινές στιγμές μέσα στον χρόνο από τα 6-16 μου χρόνια.  Αλλά υπάρχουν οι αναμνήσεις από τα ταξίδια που κάναμε μαζί του μέχρι να πάμε σχολείο και μετά, από τις στιγμές που περνάγαμε μαζί αφού συνταξιοδοτήθηκε. Αν κάποιος θέλει να μιλήσει για έναν γλυκό, πράο, ευγενικό, χωρίς κακίες και μίση, γεμάτο φως και αγάπη άνθρωπο, τότε πρέπει να σας μιλήσει για τον πατέρα μου. Δεν είναι άνθρωπος από αυτόν τον κόσμο, είναι ένας άνθρωπος του κόσμου. Τα ταξίδια που έκανε στη ζωή του, διαμόρφωσαν και το ευρύ πνεύμα του, την αντίληψη του, την ευγένεια

ΒΙΒΛΙΟ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ: ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ η άποψη της Λένας Παπ...

ΒΙΒΛΙΟ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ: ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ η άποψη της Λένας Παπ... : ΤΗΣ Καρδιάς ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ  ΕΛΕΝΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ  Εκδόσεις Silk  Νέα Υόρκη, Παρίσι, Μπουένος Άιρες, Τοσκάνη. Της Καρδιάς το Πεπρωμένο είναι μια ...

ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ!!!: ΕΛΕΝΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ" Α...

ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ!!!: ΕΛΕΝΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ" Α... :  ΕΛΕΝΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ για το "ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ" από τις εκδόσεις SILK. Ένας έρωτας γραμμένος από τη μοίρα, ένας γάμος που δεν εί...

Bell Blog: Της Καρδιάς το Πεπρωμένο: Ίσως κάποιοι έρωτες δεν ...

Bell Blog: Της Καρδιάς το Πεπρωμένο: Ίσως κάποιοι έρωτες δεν ... :   Μια περιπλάνηση που ξεκινά από τη Σιένα και μας οδηγεί ως το Μπουένος Άιρες, μια γυναίκα που αναζητεί το παρελθόν και την οδηγεί το πεπρωμ...