ΕΛΕΝΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Γεννηθήκαμε να αγαπήσουμε έναν και μόνο άνθρωπο ή μαθαίνουμε να αγαπάμε με διαφορετικό τρόπο πολλούς μέχρι να αποφασίσουμε να περάσουμε τη ζωή μας με έναν καλό σύντροφο; Δικό μου το blog θα μου πείτε, ό,τι θέλω γράφω. Η συγγραφέας λοιπόν πιστεύει ακράδαντα ότι γεννιόμαστε για να αγαπήσουμε έναν και μόνο άνθρωπο, τόσο δυνατά, τόσο βαθιά, τόσο αληθινά που ακόμη και να μην επιζήσει ο έρωτας μέσα μας παραμένει έως το τέλος μας Ο ένας. Αυτός που σαρώνει το είναι, αυτός που καίει τα πάντα, αυτός που σημαδεύει την ύπαρξή μας... αυτός που όλα τα μυθιστορήματα περιγράφουν, αυτός που δεν έχει happy end. Δυστυχώς, αντιθέτως με τα βιβλία και τον κινηματογράφο, ο έρωτας δεν έχει πάντα αίσιο τέλος. Όσο μεγάλος κι αν είναι. Δεν είναι πάντα αρκετός για να επιβιώσει ενάντια σε πολλά δεινά ή και με βάση πολλούς παράγοντες. Θα μου πείτε τότε τον εκλογικοποιούμε και δεν μιλάμε για συναίσθημα αλλά για τετράγωνη λογική. Ίσως γι αυτό λένε ότι οι μεγάλοι έρωτες δεν ανεβαίνουν τα σκαλιά της εκκλ

Δεν εκφράζουν όλοι οι άνθρωποι την αγάπη τους ή τη λατρεία τους ακουμπώντας με τα χείλη τους, τα χείλη του άλλου. Αυτό που παλιά πίστευαν οι ανθρωπολόγοι,ότι το φιλί είναι «πλανητική» συνήθεια, καταρρίφθηκε πρόσφατα. Καινούργια έρευνα, στο «American Anthropologist» (http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/aman.12286/abstract), δείχνει ότι μόνο το 46% των πολιτισμών στον πλανήτη αναγνωρίζει αυτό που εμείς καταλαβαίνουμε σήμερα ως ρομαντικό φιλί.Δεν ήταν λίγες οι παρεξηγήσεις που δημιουργήθηκαν από την προσπάθεια κάποιου να φιλήσει το αντικείμενο του πόθου του, που απλά, δεν καταλάβαινε την κίνηση. Η Αμερικανή ακαδημαϊκός στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, στο Ώστιν, Σέριλ Κίρσενμπαουμ και συγγραφέας του «The Science of Kissing» - γράφει στον «Γκάρντιαν» μια από τις αγαπημένες της ιστορικές αναφορές στο φιλί. Μας λέει ότι την αναφορά αυτή τη βρίσκει κανείς στο βιβλίο του 1864 «Άγρια Αφρική», όπου ο Βρετανός εξερευνητής Ουίλιαμ Ουίνγουντ Ριντ περιγράφει το πώς ερωτεύτηκε την όμορφη κόρη

Πόσο σημαντικό είναι το σωστό timing, ο συγχρονισμός στον έρωτα δύο ανθρώπων; Το σημαντικότερο, θα πουν αρκετοί. Ίσως κι εγώ. Υπάρχουν τόσοι παράγοντες που μπορούν να επιδράσουν στην εξέλιξη μίας σχέσης και άλλοι τόσοι να οδηγήσουν στον χωρισμό. Τελευταία σκέφτομαι όλο και περισσότερο το timing. Aν είχαμε γνωριστεί νωρίτερα, αν είχες έρθει πιο νωρίς, αν... Πόσα απωθημένα κρύβει αυτός ο σύνδεσμος. ΑΝ... Δεν μπορώ να το καταλάβω. Αφού ήρθα τώρα, αφού σε γνώρισα τώρα, γιατί να μην κάνουμε τα πάντα να νικήσουμε; Να ζήσουμε αυτόν τον έρωτα; Μήπως τελικά το timing είναι απλώς μία δικαιολογία για τους δειλούς; ΑΝ... Τη μισώ αυτήν τη λέξη. Εγώ ξέρω ότι όποιος θέλει βρίσκει τρόπο κι όποιος δεν θέλει βρίσκει δικαιολογίες. Όταν η καρδιά και το κορμί καίγονται, ποιο timing και αηδίες; Κάνεις τον κόσμο άνω κάτω και κάνεις τα αδύνατα δυνατά! Χρειάζεται φωτιά όμως... και τελευταία όλο και περισσότερο συναντώ σβησμένους ανθρώπους...