Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Σεπτέμβριος, 2020

Για τη δίδυμη αδερφή μου

Μόνο όσοι έχουν γεννηθεί την ίδια στιγμή μπορούν να καταλάβουν, αυτοί που η ύπαρξή τους ξεκίνησε την ίδια στιγμή, στην ίδια μήτρα, στον ίδιο σάκο. Ένας χτύπος, μία σκέψη, μία ανάσα, αλλά δύο άνθρωποι. Οι περισσότεροι άνθρωποι έρχονται στη ζωή μόνοι. Εγώ είχα την ευτυχία να έρθω με παρέα, να έρθω με εκείνη. Εκείνη μου άνοιξε τον δρόμο στη ζωή, εκείνη προχωράει μέχρι σήμερα πρώτη και εγώ την ακολουθώ, τουλάχιστον στα περισσότερα βήματα. Έτσι έχω καταφέρει να γλιτώσω πολλές κακοτοπιές. Ήταν πάντα η φωνή της λογικής, ήμουν πάντα η φωνή του συναισθήματος. Κανείς δεν μπορούσε ποτέ να καταλάβει πώς γίνεται να μιλάς με τα μάτια, ένα βλέμμα που έδινε όλες τις απαντήσεις, κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει πώς γίνεται να είσαι τόσο ίδιος με έναν εντελώς διαφορετικό άνθρωπο. Στην προσωπικότητα όχι στην εξωτερική εμφάνιση. Θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει πολλές ανακατωσούρες σε πολύ κόσμο. Αλλά ποτέ δεν εκμεταλλευτήκαμε την ομοιότητά μας, ώσπου από μια ηλικία και μετά και αρκετά μεγάλες πια είχαμε δια