ΕΛΕΝΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

" Αξίζει, αναμφίβολα, να διαβαστεί από κάθε αναγνώστη που αναζητά να διαβάσει μία ρομαντική ιστορία με επίπεδο και σοβαρότητα !" Αυτό έγραφε μεταξύ άλλων η αγαπημένη Βασιλική σχετικά με το βιβλίο μου "Στην τελευταία στροφή". Χαμογελώ συγκινημένη γιατί σκέφτομαι τα βήματα που έκανα από τη συγγραφική μου... γέννηση μέχρι εκείνη τη στιγμή που η Βασιλική έγραφε εκείνη την άποψη. Μόλις είχε κυκλοφορήσει το δεύτερο βιβλίο μου από τη Silk και είχα ξεκινήσει την περιοδεία με συναντήσεις γνωριμίας και υπογραφές αντιτύπων. Πέρα από τις λατρεμένες φίλες και αναγνώστριες που με αγκάλιασαν, έγινα δεκτή με σκεπτικισμό τουλάχιστον και σίγουρα με δυσπιστία από το κοινό που συναντούσα. Οι περισσότεροι μου έλεγαν ότι είμαι πολύ ψηλή για συγγραφέας (not), πολύ νέα για συγγραφέας (not), πολύ αδύνατη για συγγραφέας (not) ή πολύ όμορφη (not). Προφανώς ο καθένας κάπως είχε στο μυαλό του έναν/μία συγγραφέα και σίγουρα η εικόνα μου ερχόταν σε αντιδιαστολή με τη φαντασίωσή τους. Δεν ήξερα ό

 « Καλύτερα να έχεις αγαπήσει και να χάσεις παρά να μην έχεις αγαπήσει ποτέ» . – Άλφρεντ Λόρδος Τένισον. Το σκέφτομαι ξανά και ξανά. Θα ήθελα να ακούσω κάποια στιγμή και τη δική σας άποψη. Είναι καλύτερο να έχεις αγαπήσει παράφορα και να χάσεις ή  είναι καλύτερο να μην έχεις αγαπήσει ποτέ; Σκέφτομαι διάφορα, όπως το ότι ο τυφλός δεν ξέρει πώς είναι το φως αφού γεννήθηκε τυφλός Οπότε υπάρχει η ελπίδα...  Θέλω να πω πως αν αγαπήσεις και χάσεις ενώ θεωρείς ότι ζεις την αγάπη την αιώνια, τότε θα χάσεις και την ελπίδα. Την ξόδεψες τη μεγάλη αγάπη που σου αναλογεί, οπότε απελπίζεσαι ότι δεν υπάρχει τίποτα πλέον να περιμένεις. Από την άλλη πλευρά, είναι καλύτερα να αγαπήσεις, να έχεις βιώσει αυτό το απόλυτο συναίσθημα, να έχεις ζήσει μια υπέροχη ιστορία αγάπης που απλώς δεν ήταν τόσο δυνατή για να διαρκέσει, από το να μην ξέρεις για πόσο έντονα συναισθήματα είσαι ικανός. Να μην γευθείς ποτέ την απόλυτη ευτυχία. Άλλωστε, κανείς "παράδεισος" δεν διαρκεί για πάντα. Ίσως η αλήθεια είναι

 Πανσέληνος απόψε. Περίεργη νύχτα. Όπως κάθε νύχτα με πανσέληνο. Δεν ξέρω, αλλά πάντα ένιωθα ότι αυτή η νύχτα φέρει μια κατάρα: Μοναξιά, κατάθλιψη, ανεκπλήρωτο. Κάτι άδειο έχουν οι νύχτες με γεμάτο φεγγάρι. Λες και η λάμψη του φωτίζει όλα τα κενά της ζωής μου, της ψυχής μου. Κάτι λείπει, αλλά δεν ξέρω τι. Ετσι όπως γράφω, θυμήθηκα ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια. "I can't take a full moon on an empty heart". Γέμισε ποτήρι και άδειασέ το, με μια γουλιά. Αύριο θα είναι μια νέα μέρα, μια μέρα χωρίς πανσέληνο, μια μέρα όπως τόσες άλλες. Αλλά με τις νύχτες τι γίνεται;

¿Qué importancia tiene el... timing, el momento adecuado, la sincronización en el amor? El más importante, dirán algunos. Quizás yo también. Hay muchos factores que pueden influir en el desarrollo den una relación y muchos otros que pueden provocar la separación. Últimamente, estoy pensando más la sincronización... Si nos hubiéramos conocido más pronto, si hubieras venido antes, si... ¡Cuántos rechazos se esconden en este vínculo! SI... No lo entiendo. Desde que vine, desde que te conocí, ¿por qué no hacer lo posible para ganar? ¿Para vivir este amor? ¿El momento adecuado es sólo una excusa para los cobardes? SI... Odio esa palabra. Yo sé que el que quiere, encuentra un camino y el que no quiere, encuentra excusas. Cuando el corazón y el cuerpo arden, ¿qué sincronización y tonterías? ¡Le pones el mundo patas arriba y haces posible lo imposible! Pero necesita fuego... y últimamente me encuentro con más y más personas apagadas... primera publicación en griego 3.2.2018