Έλλειψη έμπνευσης... σαν να έχει πάθει blackout το μυαλό μου... σαν να έχουν πάθει μία μορφή παράλυσης τα δάχτυλά μου. Σκέψεις, πολλές σκέψεις, αλλά δεν μπορώ να τις αποτυπώσω στο χαρτί.. έστω στο πληκτρολόγιό μου... Μήνες ολόκληρους παλεύω με τις σκέψεις... δίνω σκληρό αγώνα και τον χάνω καθημερινά. Παραδίνομαι αμαχητί. Η καρδιά θέλει, για να μην πω για την ψυχή... Το μυαλό όμως... απαθές! "Βομβαρδίζομαι" καθημερινά από μια κακοδαιμονία...και ταλαιπωρείται τόσο πολύ το μυαλό μου που στο τέλος της μέρας είμαι τόσο εξαντλημένη ψυχικά και συναισθηματικά που δεν μπορώ πλέον να συντάξω ούτε πρόταση. Προσπαθώ, αλλά δεν μπορώ. Για να γράψω πρέπει να συμβαίνουν δύο εντελώς αντιφατικά τινά: Κατ' αρχάς να περνάω φοβερές περιόδους βαθύτατης μελαγχολίας και κατά δεύτερον να είμαι τόσο χαρούμενη που να πετάω. Όσο και να προσπαθεί το σύμπαν να με "συνθλίψει", δεν τα καταφέρνει, αλλά μου στερεί τη χαρά της δημιουργικότητας... Και δεν έχω πολλά να πω! Συγχωρήστε μ
Συγγραφέας