Μόνο όσοι έχουν γεννηθεί την ίδια στιγμή μπορούν να καταλάβουν, αυτοί που η ύπαρξή τους ξεκίνησε την ίδια στιγμή, στην ίδια μήτρα, στον ίδιο σάκο. Ένας χτύπος, μία σκέψη, μία ανάσα, αλλά δύο άνθρωποι.
Οι περισσότεροι άνθρωποι έρχονται στη ζωή μόνοι. Εγώ είχα την ευτυχία να έρθω με παρέα, να έρθω με εκείνη. Εκείνη μου άνοιξε τον δρόμο στη ζωή, εκείνη προχωράει μέχρι σήμερα πρώτη και εγώ την ακολουθώ, τουλάχιστον στα περισσότερα βήματα. Έτσι έχω καταφέρει να γλιτώσω πολλές κακοτοπιές. Ήταν πάντα η φωνή της λογικής, ήμουν πάντα η φωνή του συναισθήματος.
Κανείς δεν μπορούσε ποτέ να καταλάβει πώς γίνεται να μιλάς με τα μάτια, ένα βλέμμα που έδινε όλες τις απαντήσεις, κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει πώς γίνεται να είσαι τόσο ίδιος με έναν εντελώς διαφορετικό άνθρωπο. Στην προσωπικότητα όχι στην εξωτερική εμφάνιση. Θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει πολλές ανακατωσούρες σε πολύ κόσμο. Αλλά ποτέ δεν εκμεταλλευτήκαμε την ομοιότητά μας, ώσπου από μια ηλικία και μετά και αρκετά μεγάλες πια είχαμε διαφοροποιηθεί αρκετά.
Στο σχολείο κάποιοι καθηγητές μπερδεύονταν από μόνοι τους, κάποια αγόρια διεκδικούσαν εκείνη νομίζοντας ότι είμαι αυτή, στις Πανελλήνιες μας χώρισαν νομίζοντας ότι αντιγράφουμε και συνεργαζόμαστε. Πώς να τους πεις ότι εκείνη σκέφτεται δυνατά αυτό που θέλει και εγώ απλώς την κοιτάζω και της απαντάω; Ή πώς να εξηγήσεις ότι εγώ λιποθυμάω σε εξέταση αίματος κι εκείνη λιποθυμάει στο κέντρο της Αθήνας την ίδια στιγμή; Πέρασα πόνους σκωληκοειδίτιδας χωρίς να έχω κάνει επέμβαση, γέννησα -εκεί να δείτε πόνο- χωρίς να έχω γίνει μητέρα. Έχω ζήσει δύο ζωές σε μία.
Και τελικά έχουμε περάσει τόσα χρόνια συναλλάσσοντας δυνάμεις, ικανότητες, δυνατότητες. Να γίνεται η μία η δύναμη της άλλης τη στιγμή που η καθεμία λύγιζε. Γιατί μόνο εκείνη και μόνο εγώ γνωρίζουμε στην ουσία και στην πραγματικότητα τι κρύβει η άλλη στο μυαλό της ή στην καρδιά της. Τα όνειρα, τις ελπίδες, τις κρυμμένες δυνάμεις, τα αληθινά συναισθήματα. Από καυγάδες, εντάσεις και αδελφικές κόντρες; Άλλο τίποτα. Αλλά όλα περνούν γιατί εκείνη είναι εκείνη κι εγώ είμαι εγώ. Γιατί δεν μπορείς να ζεις μακριά από τον άλλο σου εαυτό. Χαριτολογώντας λέμε πολλές φορές ότι αν ήμασταν ένας άνθρωπος θα ήμασταν ο τέλειος άνθρωπος. Ένα αμάλγαμα χαρισμάτων και ικανοτήτων, ένα κράμα τρέλας και λογικής, ένα μίγμα δύναμης και αδυναμίας. Η δίδυμη αδερφή μου είναι εκεί κι εγώ είμαι εδώ και τη στιγμή που χρειάζεται μηδενίζουμε το εδώ και το εκεί. 
Ταυτόχρονη γέννηση, παράλληλοι βίοι, ταυτόσημη σκέψη, πανίσχυρη ένωση. Χρόνια πολλά "Κ" μου προκαταβολικά για τις 2 Οκτωβρίου. Η έμπνευση δεν έρχεται με ημερομηνία.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου