Η πρώτη Γιορτή του Πατέρα χωρίς εκείνον... Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί. Ποτέ δεν το είχα υπολογίσει... Κι όμως, φέτος είναι η πρώτη γιορτή του Πατέρα χωρίς εκείνον και πρέπει να συμβιβαστώ μ' ένα φιλί στον ουρανό...
Έφυγε πριν από έναν χρόνο περίπου και κάθε μέρα είναι μια νέα πρόκληση. Δεν γονάτισα, δεν λύγισα, δεν διαλύθηκα. Εκείνος έτσι ήθελε, έτσι με έμαθε, έτσι μου δίδαξε.
Ο πατέρας μου ήταν ένας άνθρωπος του κόσμου, με ισχυρή θέληση και ευρεία αντίληψη. Κυρίως με φιλοσοφημένο τρόπο ζωής. Σημάδεψε τη φιλοσοφία μου και τη ζωή μου. Έκανα χρόνια να τον γνωρίσω, να τον μάθω. Στα κρισιμότερα χρόνια της ζωής μου δεν ήταν κοντά μου. Ταξίδευε για να προσφέρει στην οικογένειά του μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Τον στερηθήκαμε... Αλλά δεν είχε σημασία η ποσότητα του χρόνου, αλλά η ποιότητα, όσο περάσαμε κοντά του. Δεν μιλούσε πολύ. Αλλά όταν έλεγε κάτι, ήταν τόσο εύστοχο, τόσο βαθιά σωστό και τόσο φιλοσοφημένο που κλόνιζε τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω σου.
Ήμουν έφηβη και αντιδραστική και αμφέβαλλα για όλα. Και σήμερα, σ' αυτήν την ηλικία, με τόσες πληγές και σημάδια... Και τα ήξερε όλα. Προσπάθησε να με προστατεύσει κι εγώ δεν άκουγα... Πόσα θα είχα γλυτώσει. Πόσες φορές θα είχα προστατευθεί. Πόσο διαφορετική θα ήμουν. Αλλά έπρεπε να πονέσω, να γονατίσω προτού φθάσω στο σήμερα. Και τώρα μαζί με όλα τα σημάδια, προσθέτω και τη δική του απώλεια.
Ολόκληρος ήταν φως. Ολόκληρος ήταν ζωή. Ολόκληρος ήταν ένα μάθημα.
Είναι φορές που λείπει πολύ. Και άλλες που ο πόνος είναι υποφερτός. Άλλωστε, λένε ότι κανείς δεν πεθαίνει όταν τον φέρεις μέσα σου. Αλλά είναι ο ήχος της φωνής του που δεν θα ξανακούσω. Η αγκαλιά του που δεν θα ξανανιώσω. Τα αστεία του που με ξεπάγιαζαν. Η θεωρία ζωής του που άνοιξε τον δρόμο μου και μ' έκανε αυτό που είμαι. Ο καλύτερος πατέρας για κορίτσια...
"Ποτέ δεν θα αφήσεις να σε επιλέξουν, θα επιλέγεις"
"Ποτέ δεν θα ικετεύσεις για αγάπη, αυτούς που οφείλουν να σε αγαπούν"
"Είσαι άτυχη, θα μείνεις για πάντα μόνη, γιατί..." Αυτό είναι το δικό μας μυστικό και το πιο δυνατό μάθημα ζωής που μου έδωσε. Πέρα από την ύπαρξή του που κάθε μέρα μου μάθαινε νέα βήματα και λόγια...
Ελπίζω η ψυχή του να είναι αναπαυμένη και ο ίδιος πολύ περήφανος για εμένα. Όσος κι αν ήταν ο χρόνος που περάσαμε μαζί, μπαμπά μου, δεν ήταν αρκετός... Ποτέ δεν θα ήταν αρκετός μ' έναν άνθρωπο γεμάτο αγάπη και γνώση όπως εσύ! Μας λείπεις... και μας λείπεις πολύ. Ήσουν φως και στο φως πήγες...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου