Σήμερα είχα μία συζήτηση. Αναφέρθηκα σε πολύ δύσκολες στιγμές που είχα βιώσει πολλά πολλά χρόνια πριν. Κι ενώ έπρεπε να μην με πειράζει. ένιωθα θυμό καθώς θυμόμουν άσχημες συμπεριφορές, προδοσίες και ανθρώπους. Προφανώς το τραύμα ήταν ακόμη ανοιχτό. Κι όμως, για να επουλωθείς αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να συγχωρήσεις και να πας παρακάτω. Να συνειδητοποιήσεις και τα δικά σου λάθη, το μερίδιο ευθύνης που σου αναλογεί σ' αυτήν την κατάσταση και να μην μεγεθύνεις ούτε να δραματοποιείς καταστάσεις που ήδη φέρουν πόνο. Είναι πάλι ο δύσκολος Μάιος. Ο μήνας των απωλειών, ο μήνας των αποχωρισμών, ο μήνας των αποφάσεων και ο μήνας των αποχαιρετισμών. Εκεί που λες "αντίο" στην παλιά σου ζωή, αποχαιρέτα και ό,τι σε πληγώνει και σε κρατά πίσω, σε μία επώδυνη ανάμνηση που δεν έχει χώρο στο επόμενη βήμα σου. Ξέχνα και άσε την ψυχή σου να αλαφρύνει λίγο. Γιατί τα καθημερινά βάρη είναι πολλά, πάρα πολλά. Πες αντίο. Ζήτα συγχώρεση και συγχώρεσε κι εσύ από την πλευρά σου όσους θεωρείς...
Συγγραφέας