«Οι όμορφοι έρωτες, όμορφα καίγονται», είδα τις προάλλες σε μία τηλεοπτική σειρά. Πολύ επιτυχημένη ατάκα... και πόσο αληθινή. Ξαφνικά πρέπει να σταματήσεις να αγαπάς έναν άνθρωπο που κάποια στιγμή υπήρξε τα πάντα στη ζωή σου -να τον αγαπάς ερωτικά εννοώ, αλλά και για να φτάσεις στο σημείο να αποφασίσεις τον χωρισμό μάλλον αυτό το συναίσθημα σου έχει τελειώσει-, να σταματήσεις να τον σκέφτεσαι, να αποχωριστείς ένα μέρος της ζωής σου, του εαυτού σου. Δύσκολα πράγματα, δύσκολες καταστάσεις, δύσκολες αποφάσεις, αλλά όλα μέρος της ζωής μας. Γιατί τόσος πόνος; Ο παππούς μου λέει κάθε εμπόδιο σε καλό, οπότε μέσα από τον πόνο κάτι καλό θα γεννηθεί. Άλλωστε ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό. Το δυσκολότερο είναι όταν υπάρχουν παιδιά, πώς θα το χειριστεί το ζευγάρι, πώς θα το αντιληφθεί το παιδί/τα παιδιά, πώς θα προσαρμοστεί/ούν στη νέα του/-ς καθημερινότητα. Αλλά επί τη βάσει όταν χωρίζει ένα ζευγάρι, χωρίζουν πολλοί, χωρίζουν οικογένειες ολόκληρες, χωρίζουν ακόμη και οι φίλ...
Συγγραφέας