Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Απρίλιος, 2021

Μαθαίνοντας να πετάω

Νόμιζα ότι φεύγοντας μου έκοβε τα φτερά μου για να μην ξαναπετάξω. Τώρα καταλαβαίνω ότι έφυγε για να μου ξαναχαρίσει την ελευθερία μου και να μάθω να πετάω μόνη μου, ψηλά και μακριά απ' ό,τι με κρατούσε στη γη.  Δεν είχα αντιληφθεί ότι εκείνος ήταν πολύ πιο δυνατός από εμένα και ότι μ' αγαπούσε τόσο πολύ που προτίμησε να με αφήσει να φύγω και να λάμψω πετώντας ψηλά από το να με βυθίσει στο σκοτάδι που εκείνος χανόταν. Εκείνος μου χάρισε τα φτερά και εγώ μου χάρισα τη δύναμη να τα χρησιμοποιώ Ε.Α

Τα όνειρα βρίσκουν τον δρόμο προς την πραγματοποίηση

Περίεργη ημέρα η σημερινή... Ακόμη έχω ένα βουητό στα αυτιά μου... Μία περίεργη αίσθηση... Ήταν μια στιγμή που την περίμενα περίπου 30 χρόνια. Την είχα ονειρευτεί. Την επιθυμούσα. Την ήθελα. Και ξαφνικά, ήρθε. Ήρθε και δεν ξέρω πώς να νιώσω, τι να σκεφτώ, τι να κάνω... Χαμογελάω και ανακαλώ... Πολλά χρόνια πριν... πολλά χρόνια πριν... Ήταν ένα ζεστό καλοκαίρι στον θεσσαλικό κάμπο, όταν ένα μελαχρινό κοριτσάκι με τρομερή αγάπη στα βιβλία "βούτηξε" μερικά Άρλεκιν από τις μεγαλύτερες θείες της. Και μαγεύτηκε από το ταξίδι και το συναίσθημα. Μέσα σε 160 σελίδες περιγράφεται μία ιστορία αγάπης... Μία έντονη συναισθηματική ιστορία. Λέξεις αποτυπώθηκαν, εικόνες γεννήθηκαν και επιθυμίες πήραν μορφή. Έπρεπε να περάσουν πολλά καλοκαίρια και πολλά χρόνια μέχρι να φτάσουμε στο σήμερα... Στο σήμερα που το όνειρο πήρε μορφή. Όταν μου λένε υποτιμητικά "μα διαβάζεις Άρλεκιν!" τους απαντώ ότι η αγάπη μου για τα Άρλεκιν δεν με εμπόδισε από το να καταλάβω το συντακτικό του Θουκυδίδη, ...