Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα μυστικά της βασίλισσας

Γιατί δεν της παίρνει ο αέρας τα μαλλιά, γιατί δεν σηκώνεται η φούστα της; Τι περιέχει η τσάντα της; Γιατί δεν φτερνίζεται δημοσίως; Σ’ αυτά κι άλλα πολλά δίνονται απαντήσεις... Κάποιοι θεωρούν ότι η Ελισάβετ έχει ραμμένα στο στρίφωμά της ειδικά βάρη ώστε να μην σηκώνεται το ύφασμα είτε όταν φυσάει αέρας είτε όταν βγαίνει από αυτοκίνητο ή άμαξα. Ωστόσο, πρόκειται για λανθασμένη άποψη, καθώς η απάντηση είναι πολύ πιο απλή. Όλα τα ρούχα της βασίλισσας είναι ραμμένα με τέτοιο τρόπο ώστε λόγω του διπλού υφάσματος να παραμένουν στη θέση τους και να μην ανεβαίνουν ποτέ πάνω από το γόνατο, ώστε να αποκαλυφθούν έστω και τα μισοφόρια της. 

Στα 60 χρόνια της μοναρχίας της έχει επισκεφθεί περισσότερες από 100 χώρες κι έχει φροντίσει να δείχνει πάντα άψογη, υγιής, κομψή και χαμογελαστή. Είτε κρύο είτε ζέστη η βασίλισσα δεν δείχνει ποτέ να ιδρώνει ή έστω να ζεσταίνεται ελαφρά, ούτε μία ελαφρά γυαλάδα έστω στο μέτωπό της. Σύμφωνα με τον σχεδιαστή ρούχων των βασιλέων, Stewart Parvin, η Αυτού Μεγαλειότης είναι κατά βάση ψυχρό άτομο, εννοώντας πάντα τη θερμοκρασία σώματος. Έτσι το σώμα της διατηρεί μία σταθερή θερμοκρασία κι ακόμη και σε θερμότερα κλίματα δεν αισθάνεται τόσο τη ζέστη ώστε να την επηρεάσει. Το δροσερό δέρμα της δεν αφήνει γυαλάδες να εμφανιστούν ενώ και τα ρούχα της μένουν καθαρά. 



Γκαρνταρόμπα: Όταν βρίσκεται σε επίσημο ταξίδι ή κάποια υποχρέωση, η βασίλισσα επιμένει να είναι ελαφρά ενδεδυμένη με υφάσματα άνετα στην επιδερμίδα της, όπως το βαμβακερό ή το μάλλινο. Δεν φορά ποτέ λινά και με τίποτα πολυεστέρα. Η προσωπική της βοηθός αναφέρει πως πάντα έχουν ένα ολόιδιο ρούχο μαζί τους σε περίπτωση που συμβεί κάτι. Η Ελισάβετ αμέσως αλλάζει και φορά το καθαρό ίδιο ρούχο χωρίς ουδείς να πάρει χαμπάρι. Όλα της τα ρούχα πλένονται στο χέρι, τα στεγνώνουν με ατμό και τα σιδερώνει μία από τις τρεις ενδυματολόγους της βασίλισσας ώστε να αποφύγουν οποιαδήποτε άσχημη χημική μυρωδιά. Όσον αφορά το μακιγιάζ της, η βοηθός της αναφέρει πως υπάρχει μία μυστική φόρμουλα για την επιδερμίδα της βασίλισσας, ώστε να αποφεύγουν την περιττή και αντιαισθητική γυαλάδα. 

Μαλλιά: Αναρωτιέστε πώς ο αέρας δεν παίρνει ποτέ τα μαλλιά μαζί με το καπέλο της Ελισάβετ; Πώς η βασίλισσα είναι πάντα καλοχτενισμένη; Τζελ! Αυτό είναι το μυστικό. Μάλιστα, κακόβουλα, πίσω από την πλάτη της το προσωπικό το χαρακτηρίζει «υγρό σκυρόδεμα». Όσο για τα καπέλα της φροντίζει να τα καρφιτσώνει καλά στα μαλλιά της ενώ ποτέ δεν τα αφαιρεί δημοσίως. Αντιθέτως περιμένει να απομακρυνθεί από το πλήθος και να μπει σε ιδιωτικό χώρο προτού τα βγάλει από το κεφάλι της.

Διατροφή: Ομάδα πιστών υπηρετών βρίσκεται πάντα μαζί της και φροντίζει όλες τις λεπτομέρειες του προγράμματός της, ιδίως όταν η βασίλισσα ταξιδεύει. Σε περίπτωση υπερατλαντικών ταξιδίων, μήνες πριν από την επίσημη πραγματοποίησή τους, τέσσερις υπάλληλοί της επισκέπτονται τον προορισμό και συλλέγουν πληροφορίες ώστε να σχεδιάσουν με κάθε λεπτομέρεια το πρόγραμμα. Από τι καιρό θα κάνει μέχρι και τι θα περιέχει το μενού που θα προσφερθεί στη βασίλισσα, η οποία είναι εκείνη που πρέπει να το εγκρίνει. Το προσωπικό της φροντίζει ώστε η Ελισάβετ να μην φάει ή να πιει κάτι που θα ανεβάσει τη θερμοκρασία του σώματός της. Οι τοπικές νοστιμιές δεν συστήνονται για να μην διαταραχθεί το στομάχι της. Όμως και τα θαλασσινά – καβούρια, αστακοί, κυδώνια, μύδια και στρείδια είναι στα απαγορευμένα της λίστας.

Αλλά παρά και το σχολαστικό προγραμματισμό υπάρχουν στιγμές που μπορεί κάτι να πάει στραβά. Κατά την πρώτη της περιοδεία στην Μπελίζ το 1985 προσφέρθηκε στη βασίλισσα μία τοπική σπεσιαλιτέ αποκαλούμενη «gibnut». Αν και ήταν διστακτική δοκίμασε μία δύο δαγκωνιές, καθώς δεν αντιλήφθηκε ότι δοκίμαζε έναν γιγαντιαίο αρουραίο!!! Ένα χρόνο αργότερα επισκέφθηκε την Κίνα όπου εξοργίστηκε που δεν ενημερώθηκε ότι πρέπει να φάει με τα παραδοσιακά ξυλάκια. Ωστόσο, δεν έφερε αντίρρηση να καθίσει στο πάτωμα και να απολαύσει το φαγητό με τα χέρια συμμετέχοντας σε παραδοσιακή τελετή κατά την επίσημη επίσκεψη στον βασιλιά Χασάν του Μαρόκου. Η αλήθεια είναι ότι η βασίλισσα επιλέγει απλές γεύσεις κα αποφεύγει τα πρωτότυπα, παράξενα και πικάντικα. Μεταφέρει μαζί της σε όλα τα ταξίδια της συγκεκριμένη μάρκα εμφιαλωμένου νερού, ποτέ ανθρακούχο, αλλά και το αγαπημένο της τσάι με την προσωπική επιλογή γεύσης – περγαμόντο – αλλά και τη δική της γλυκαντική ουσία. Τον καφέ τον προμηθεύεται από το ξενοδοχείο Σαβόι και προτίμηση του δείχνει ο Δούκας του Εδιμβούργου. 

Υγεία: Δεν πάει πουθενά χωρίς τα ομοιοπαθητικά φάρμακά της. Εξήντα φιαλίδια με χάπια λέγεται ότι μεταφέρει σε μία δερμάτινη αποσκευή. Είναι οπαδός των εναλλακτικών θεραπευτικών μεθόδων και τα προτιμά από τη συμβατική Ιατρική. Βιταμίνες, κρύα επιθέματα και γιατροσόφια για κάθε μορφή ασθένειας βρίσκονται πάντα στο ειδικό βαλιτσάκι της, που περιέχει ακόμη και συσκευή μασάζ. Πώς και δεν φτερνίζεται ποτέ; Αν για παράδειγμα την ενοχλεί η γύρη ή αισθάνεται ότι είναι κρυωμένη, πριν πάει στην υποχρέωσή της πίνει προληπτικά ένα ισχυρό αντιπυρετικό φάρμακο.

Τελικά, τι μεταφέρει στην τσάντα της; Ένα χαρτομάντιλο, κραγιόν, ένα μικρό καθρεφτάκι κι ένα αντίγραφο από το ημερήσιο πρόγραμμά της. Ωστόσο, μία συνοδός της κρατά πάντα την... «καφέ τσάντα» που πάντα περιέχει έξτρα καλσόν, γάντια, κάποιο γλυκό, ένα ενυδατικό, υγρά μαντίλια με άρωμα λεβάντας σε περίπτωση καύσωνα. 

ΠΗΓΗ: DAILY MAIL

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κόκκινο σαν το πιο φλογερό όνειρο και σαν τον αιώνιο έρωτα

Ποτέ δεν μου άρεσαν τα λουλούδια, όχι με τον κλασικό τρόπο που όλοι θεωρούν ότι αρέσουν τα λουλούδια στις γυναίκες. Άλλωστε, δεν είμαι από εκείνες που θα επιθυμήσουν ή θα ενθουσιαστούν όταν τους προσφέρουν μια ανθοδέσμη, στερεοτυπική, επιτηδευμένη. Ίσως γι' αυτό συγκινούμαι τόσο με τα αγριολούλουδα, τις ανεμώνες, τις παπαρούνες. Παπαρούνες... Το κορυφαίο μου, τελικά. Κάπου διάβασα πως η παπαρούνα είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τα όνειρα, καθώς θεωρείται σύμβολο του Μορφέα, του θεού των ονείρων. Ο Μορφέας ζούσε στον δικό του κόσμο. Γεννήθηκε από τη "νύχτα", αφού μητέρα του είναι η Νυξ, η θεά της νύχτας και των σκοτεινών δημιουργιών, ενώ ο πατέρας του είναι ο Ύπνος. Ο Μορφέας είχε την "αποστολή" να παίρνει ανθρώπινες μορφές με τις οποίες εμφανιζόταν στα όνειρα των ανθρώπων. Στην Κίνα, η παπαρούνα έχει μια ρομαντική έννοια για τους λάτρεις της. Σημαίνει την πραγματική αφοσίωση και την πίστη μεταξύ των εραστών. Αυτή η έννοια ξεπήδησε από ένα κινεζικό μύθο όπου λέγεται...

Ηχηρά... απών

Η πρώτη Γιορτή του Πατέρα χωρίς εκείνον... Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί. Ποτέ δεν το είχα υπολογίσει... Κι όμως, φέτος είναι η πρώτη γιορτή του Πατέρα χωρίς εκείνον και πρέπει να συμβιβαστώ μ' ένα φιλί στον ουρανό...  Έφυγε πριν από έναν χρόνο περίπου και κάθε μέρα είναι μια νέα πρόκληση. Δεν γονάτισα, δεν λύγισα, δεν διαλύθηκα. Εκείνος έτσι ήθελε, έτσι με έμαθε, έτσι μου δίδαξε. Ο πατέρας μου ήταν ένας άνθρωπος του κόσμου, με ισχυρή θέληση και ευρεία αντίληψη. Κυρίως με φιλοσοφημένο τρόπο ζωής. Σημάδεψε τη φιλοσοφία μου και τη ζωή μου. Έκανα χρόνια να τον γνωρίσω, να τον μάθω. Στα κρισιμότερα χρόνια της ζωής μου δεν ήταν κοντά μου. Ταξίδευε για να προσφέρει στην οικογένειά του μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Τον στερηθήκαμε... Αλλά δεν είχε σημασία η ποσότητα του χρόνου, αλλά η ποιότητα, όσο περάσαμε κοντά του. Δεν μιλούσε πολύ. Αλλά όταν έλεγε κάτι, ήταν τόσο εύστοχο, τόσο βαθιά σωστό και τόσο φιλοσοφημένο που κλόνιζε τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω σου.  Ήμουν έφηβη και αντιδραστική...

Ραγισμένη επιθυμία

 Όταν ήμουν παιδί είχα ένα πλατύ χαμόγελο, έτσι νόμιζα ότι φανέρωνα την αθωότητα και την αισιοδοξία μου. Όταν ήμουν παιδί είχα τα πιο μεγάλα όνειρα, όνειρα που έδιναν πνοή στην πορεία μου. Όταν ήμουν παιδί είχα καρδιά, μια μεγάλη καρδιά που χωρούσε όλο τον κόσμο. Και μετά μεγάλωσα και κατάλαβα ότι ο κόσμος των μεγάλων είναι μόνο πλατιά, ψεύτικα χαμόγελα, μόνο για να κρύβω σκιές, συναισθήματα, και τραύματα. Να ζω σε έναν πλαστό κόσμο με ανθρώπους, που ξέχασαν να ζουν, να νιώθουν, να αγαπούν.  Με ανθρώπους που φοβούνται ακόμη και τη λέξη "συναίσθημα".  Κι όμως αυτή περικλείει όλα όσα μπορεί να νιώσει κάποιος...  Πάθος, πόθο, ελπίδα, αγάπη, έρωτα, πόνο... πόνο... πόνο... Κι όμως, έκρυψα τον πόνο και τον έκανα χαμόγελο. Και έκρυψα τις πληγές και τις ονόμασα μάθημα. Και σκούπισα τα δάκρυα και περίμενα τη βροχή. Και μάτωσα την καρδιά μου μέχρι να μην μείνει σταγόνα. Και τότε κατάλαβα ότι γεννήθηκα με ραγισμένη καρδιά.  Δέχθηκα τα χτυπήματα και δεν λύγισα. Πλημμύρισα δ...