Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Σημάδι» κατάθλιψης τα πολλά chat και email


Πώς χρησιμοποιείτε το Ίντερνετ; Το ερώτημα μόνο ρητορικό δεν είναι, διότι μία νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο μπορεί να παρέχει σημαντικές ενδείξεις για την ψυχική μας διάθεση.
Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, το περιεχόμενο της χρήσης του Ίντερνετ αποκαλύπτει ορισμένα ψυχολογικά χαρακτηριστικά: όποιος λ.χ. περνάει τις νύχτες του παίζοντας πόκερ, μάλλον είναι ριψοκίνδυνος τύπος, ενώ όποιος αρέσκεται να ποστάρει στο YouTube βίντεο του εαυτού του την ώρα του καραόκε, σαφέστατα είναι εξωστρεφής.
Αυτή είναι η μία πλευρά του θέματος. Η άλλη είναι η μηχανική πίσω από την χρήση του διαδικτύου. Πόσο συχνά στέλνετε email, κάνετε chat online, περνάτε από τη μία εφαρμογή στην άλλη ή χρησιμοποιείτε ταυτοχρόνως πολλές εφαρμογές; Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα μπορεί να αποκαλύπτουν την παρουσία ή μη καταθλιπτικών συμπτωμάτων.
Την όλη έρευνα, που είναι η πρώτη του είδους, πραγματοποίησε ομάδα επιστημόνων ηλεκτρονικών υπολογιστών, μηχανικών ηλεκτρονικών υπολογιστών και ψυχολόγων από το Πανεπιστήμιο Επιστήμης & Τεχνολογίας του Μισούρι.
Οι ερευνητές ζήτησαν από 216 φοιτητές να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο για τις «πρόσφατες συναισθηματικές εμπειρίες» τους.
Αυτό που δεν ήξεραν οι φοιτητές ήταν πως στο ερωτηματολόγιο είχαν ενσωματωθεί ερωτήματα αξιολόγησης της ψυχικής τους κατάστασης, τα οποία αποκάλυψαν ποιοι από αυτούς είχαν καταθλιπτικά συμπτώματα.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές συνέκριναν τις απαντήσεις τους με την χρήση του Ίντερνετ, η οποία αξιολογήθηκε με βάση τρεις παραμέτρους:
* Το σύνολο των πληροφοριών που έστελναν και λάμβαναν οι εθελοντές μέσω του διαδικτύου
* Τις εφαρμογές που χρησιμοποιούσαν
* Την εντροπία (είναι η έννοια μέσω της οποίας μετράται η αταξία), που ουσιαστικά υποδήλωνε πόσες εφαρμογές χρησιμοποιούσε κάθε εθελοντής ταυτοχρόνως, για να στέλνει και να λαμβάνει πληροφορίες.



Διαφορετικός τρόπος
Οι ερευνητές δεν ασχολήθηκαν με το είδος των πληροφοριών που αναζητούσαν και λάμβαναν οι εθελοντές, αλλά αμιγώς με τον τρόπο που χρησιμοποιούσαν το διαδίκτυο. Έτσι ανακάλυψαν πως οι καταθλιπτικοί εθελοντές το χρησιμοποιούσαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι οι μη καταθλιπτικοί.
Στην πραγματικότητα, οι καταθλιπτικοί εθελοντές είχαν την τάση να στέλνουν πολύ περισσότερα email, να μιλούν περισσότερο στα chat, να μοιράζονται περισσότερα file με άλλους χρήστες, να αλλάζουν συχνά ανάμεσα σε πολυάριθμα websites και να χρησιμοποιούν ταυτοχρόνως πολλές διαδικτυακές εφαρμογές.
Όπως γράφουν οι ερευνητές στην ανάλυσή τους, η οποία έχει γίνει δεκτή για δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό «IEEE Technology and Society Magazine», δεν είναι γνωστοί οι ακριβείς λόγοι για τους οποίους οι διαδικτυακές συμπεριφορές «δείχνουν» την κατάθλιψη.
Εντούτοις, είναι πιθανό η γρήγορη εναλλαγή ανάμεσα σε διαφορετικά sitesνα αντανακλά τηνανηδονία (είναι η μειωμένη ικανότητα να νιώσει κάποιος συναισθήματα) επειδή οι χρήστες αναζητούν απεγνωσμένα κάτι που θα τους προκαλέσει συναισθηματική διέγερση.
Αντίστοιχα, τα υπερβολικά email και chat μπορεί να υποδηλώνουν έλλειψη ισχυρών διαπροσωπικών σχέσεων, που ωθεί τους χρήστες να λαχταρούν την επαφή είτε με απομακρυσμένους φίλους είτε με νέα άτομα, που γνωρίζουν online.
Τόσο η ανηδονία, όμως, όσο και η μοναξιά, αποτελούν καλά τεκμηριωμένους παράγοντες που παίζουν ρόλο στην κατάθλιψη.

Πάσχει ένας στους δέκα
Οι ειδικοί λένε πως τα ευρήματα αυτά είναι σημαντικά, διότι η κατάθλιψη όχι μόνο εξαπλώνεται ασταμάτητα αλλά είναι και επικίνδυνη.
Τα Κέντρα Ελέγχου & Προλήψεως των Ασθενειών (CDC) των ΗΠΑ υπολογίζουν πως τουλάχιστον ένας στους δέκα ενήλικες πάσχουν από κλινική κατάθλιψη, η οποία προκαλεί συμπτώματα όπως η διαταραχή της ορέξεως, του ύπνου και της ικανότητας συγκέντρωσης, η έλλειψη ενδιαφέροντος στις καθημερινές δραστηριότητες και το να αισθάνεται συνεχώς κάποιος ότι είναι αποτυχημένος.
Σε υποομάδες του πληθυσμού, όμως, η νόσος είναι ακόμα πιο συχνή. Η Αμερικανική Εταιρεία Κολεγιακής Υγείας (ACHA), δημοσίευσε πέρυσι μία έκθεση, που έδειξε ότι το 30% των φοιτητών και των φοιτητριών είναι τόσο καταθλιπτικοί, ώστε τους είναι δύσκολο να λειτουργήσουν.

ΠΗΓΗ: tanea.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κόκκινο σαν το πιο φλογερό όνειρο και σαν τον αιώνιο έρωτα

Ποτέ δεν μου άρεσαν τα λουλούδια, όχι με τον κλασικό τρόπο που όλοι θεωρούν ότι αρέσουν τα λουλούδια στις γυναίκες. Άλλωστε, δεν είμαι από εκείνες που θα επιθυμήσουν ή θα ενθουσιαστούν όταν τους προσφέρουν μια ανθοδέσμη, στερεοτυπική, επιτηδευμένη. Ίσως γι' αυτό συγκινούμαι τόσο με τα αγριολούλουδα, τις ανεμώνες, τις παπαρούνες. Παπαρούνες... Το κορυφαίο μου, τελικά. Κάπου διάβασα πως η παπαρούνα είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τα όνειρα, καθώς θεωρείται σύμβολο του Μορφέα, του θεού των ονείρων. Ο Μορφέας ζούσε στον δικό του κόσμο. Γεννήθηκε από τη "νύχτα", αφού μητέρα του είναι η Νυξ, η θεά της νύχτας και των σκοτεινών δημιουργιών, ενώ ο πατέρας του είναι ο Ύπνος. Ο Μορφέας είχε την "αποστολή" να παίρνει ανθρώπινες μορφές με τις οποίες εμφανιζόταν στα όνειρα των ανθρώπων. Στην Κίνα, η παπαρούνα έχει μια ρομαντική έννοια για τους λάτρεις της. Σημαίνει την πραγματική αφοσίωση και την πίστη μεταξύ των εραστών. Αυτή η έννοια ξεπήδησε από ένα κινεζικό μύθο όπου λέγεται...

Ηχηρά... απών

Η πρώτη Γιορτή του Πατέρα χωρίς εκείνον... Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί. Ποτέ δεν το είχα υπολογίσει... Κι όμως, φέτος είναι η πρώτη γιορτή του Πατέρα χωρίς εκείνον και πρέπει να συμβιβαστώ μ' ένα φιλί στον ουρανό...  Έφυγε πριν από έναν χρόνο περίπου και κάθε μέρα είναι μια νέα πρόκληση. Δεν γονάτισα, δεν λύγισα, δεν διαλύθηκα. Εκείνος έτσι ήθελε, έτσι με έμαθε, έτσι μου δίδαξε. Ο πατέρας μου ήταν ένας άνθρωπος του κόσμου, με ισχυρή θέληση και ευρεία αντίληψη. Κυρίως με φιλοσοφημένο τρόπο ζωής. Σημάδεψε τη φιλοσοφία μου και τη ζωή μου. Έκανα χρόνια να τον γνωρίσω, να τον μάθω. Στα κρισιμότερα χρόνια της ζωής μου δεν ήταν κοντά μου. Ταξίδευε για να προσφέρει στην οικογένειά του μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Τον στερηθήκαμε... Αλλά δεν είχε σημασία η ποσότητα του χρόνου, αλλά η ποιότητα, όσο περάσαμε κοντά του. Δεν μιλούσε πολύ. Αλλά όταν έλεγε κάτι, ήταν τόσο εύστοχο, τόσο βαθιά σωστό και τόσο φιλοσοφημένο που κλόνιζε τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω σου.  Ήμουν έφηβη και αντιδραστική...

Ραγισμένη επιθυμία

 Όταν ήμουν παιδί είχα ένα πλατύ χαμόγελο, έτσι νόμιζα ότι φανέρωνα την αθωότητα και την αισιοδοξία μου. Όταν ήμουν παιδί είχα τα πιο μεγάλα όνειρα, όνειρα που έδιναν πνοή στην πορεία μου. Όταν ήμουν παιδί είχα καρδιά, μια μεγάλη καρδιά που χωρούσε όλο τον κόσμο. Και μετά μεγάλωσα και κατάλαβα ότι ο κόσμος των μεγάλων είναι μόνο πλατιά, ψεύτικα χαμόγελα, μόνο για να κρύβω σκιές, συναισθήματα, και τραύματα. Να ζω σε έναν πλαστό κόσμο με ανθρώπους, που ξέχασαν να ζουν, να νιώθουν, να αγαπούν.  Με ανθρώπους που φοβούνται ακόμη και τη λέξη "συναίσθημα".  Κι όμως αυτή περικλείει όλα όσα μπορεί να νιώσει κάποιος...  Πάθος, πόθο, ελπίδα, αγάπη, έρωτα, πόνο... πόνο... πόνο... Κι όμως, έκρυψα τον πόνο και τον έκανα χαμόγελο. Και έκρυψα τις πληγές και τις ονόμασα μάθημα. Και σκούπισα τα δάκρυα και περίμενα τη βροχή. Και μάτωσα την καρδιά μου μέχρι να μην μείνει σταγόνα. Και τότε κατάλαβα ότι γεννήθηκα με ραγισμένη καρδιά.  Δέχθηκα τα χτυπήματα και δεν λύγισα. Πλημμύρισα δ...