Κάτι έχουν οι πανσέληνοι ή έστω η παραμονή αυτών. Κάθε φορά επηρεάζομαι τόσο έντονα. Βυθίζομαι σε ένα σκοτάδι που δεν ήξερα καν ότι κρύβω μέσα μου. Περιδινίζομαι σ' ένα χάος που εγώ έχω δημιουργήσει. Συμβαίνουν τόσο πολλά... τόσο αντιφατικά... τόσο ακραία... Καταστάσεις, συναισθήματα, γεγονότα. Σαν χάδια ή σαν χαστούκια. Τόσες σκέψεις συσσωρεύονται μέσα μου και ξεσπούν κάθε παραμονή πανσελήνου... Είχα πολλές συζητήσεις με πολλούς φίλους αυτές τις ημέρες και απόψε ενώνω όλες τις σκέψεις κι όλες τις λέξεις... Ξέρετε, για εμένα προσωπικά, ως συγγραφέα αισθηματικής λογοτεχνίας είναι αναγκαίο να εκφράσω όλο το συναίσθημα και τον ρομαντισμό μου στα βιβλία μου... Κοιτάζω πίσω, σε όλα τα μαθήματα ζωής. Όλα αυτά που με διαμόρφωσαν, με έχτισαν και με οδήγησαν να γράφω αυτές τις ιστορίες αγάπης. Μετανιώνω για σημεία αλλά όχι για το σύνολο, γιατί δεν θα ήμουν αυτή που είμαι σήμερα, δεν θα έγραφα όπως γράφω, ή όχι αυτά που γράφω. Όμως, η ζωή είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Υπάρχει γενναιότητα σ...
Υπάρχουν γυναίκες που επιλέγουν να προχωρούν μόνες. Γυναίκες που δεν περιμένουν από κανέναν να αποφασίσει για τη ζωή τους. Ανοίγουν μόνες τους τον δρόμο τους και τον βαδίζουν με όλες τις λάθος επιλογές και τα σφάλματά τους. Υπάρχουν γυναίκες που επιλέγουν τη μοναξιά, αυτές που δεν θα τους κρατήσει ποτέ κανείς το χέρι στη διαδρομή, που κανείς δεν θα σταθεί στο πλάι τους. Προσπάθησαν να μπουν μπροστά τους και έκοψαν τη φόρα τους, δεν θέλησαν να καθίσουν πίσω τους γιατί φοβήθηκαν ότι η λάμψη τους θα τους καλύψει, προσπάθησαν να πατήσουν πάνω τους για να μην τις αφήσουν να αναπνεύσουν. Αλλά εκείνες αγωνίστηκαν για τη θέση τους στην επιφάνεια, δεν φοβήθηκαν, λύγισαν κάποιες στιγμές, αλλά δεν σταμάτησαν... Είναι ελεύθερες, είναι αδύναμες αλλά και σκληρές, είναι ρεαλίστριες αλλά και συναισθηματικές, όπως είναι όλοι οι άνθρωποι, είναι απλώς ανθρώπινες, τέλειες όπως είναι, τέλειες όπως αισθάνονται. Δεν ζητούν από κανέναν να τις καταλάβει. Κυρίως όχι να τις σώσει. Έχουν σώσει από καιρ...