Τη στιγμή που πλησιάζει το τέλος κάθε χρονιάς, οι περισσότεροι αν όχι όλοι κάνουμε τον δικό μας απολογισμό. Μία έκφραση που μου είπε μια καλή μου φίλη με έθλιψε και με προβλημάτισε και δεν έχω σταματήσει να τη σκέφτομαι... "Καταστρέφεις τη ζωή σου και μετά αναζητάς ενόχους"... Η έκφραση αυτή βγαίνει στο μυαλό μου διαρκώς και σκέφτομαι και σκέφτομαι και σκέφτομαι...
Πότε ακριβώς κατέστρεψα τη ζωή μου, όπως αντιλήφθηκε εκείνη; Όταν δεν συμβιβάστηκα μία φορά; Όταν έζησα δυνατές στιγμές, σκληρά μαθήματα ζωής που με χαλύβδωσαν; όταν έζησα και ζω το όνειρό μου; Ούτε μία στιγμή δεν κατέστρεψα τη ζωή μου, κάθε λάθος μου έδωσε ένα μάθημα και κάθε σωστό με πήγε ένα βήμα πιο κάτω στην πορεία μου.
Και λίγο πριν από την εκπνοή αυτού του έτους κοιτάζω πίσω... συνολικά τη ζωή μου και μπορώ να πω ότι ναι, έζησα πίκρες, έζησα στεναχώριες, βίωσα την απώλεια, τον θάνατο, τον χωρισμό, τον πόνο, αλλά έζησα και όλα όσα πόθησα.
Καμία πικρία, κανένα αν, κανένα απωθημένο... Κάθε στιγμή ένα μικρό κομμάτι ενός υπέροχου παζλ, ενός μωσαϊκού που συντίθεται με πλήθος στιγμών, συναισθημάτων, επιτυχιών, αποτυχιών, δακρύων και χαμόγελων... αλλά πουθενά δεν είδα μια ζωή κατεστραμμένη.
Ήταν γύρω στα 16 μου χρόνια όταν ο πατέρας μου με κοίταξε σκεφτικός και μου είπε μία ατάκα που με στιγμάτισε και από τότε με κυνηγά: "Είσαι άτυχη... είσαι μία γυναίκα με ανδρική ψυχή και πολύ δύσκολα θα βρεθεί κάποιος να το καταλάβει". Επίσης δεν ξέρω αν έχω ανδρική ή γυναικεία ψυχή. Ξέρω όμως ότι όλα τα έκανα με τον τρόπο μου. Και αν κατέστρεψα τη ζωή μου, δική μου είναι και την κάνω ό,τι θέλω... γιατί κι αυτός είναι ο δικός μου τρόπος να ζω...
Πότε ακριβώς κατέστρεψα τη ζωή μου, όπως αντιλήφθηκε εκείνη; Όταν δεν συμβιβάστηκα μία φορά; Όταν έζησα δυνατές στιγμές, σκληρά μαθήματα ζωής που με χαλύβδωσαν; όταν έζησα και ζω το όνειρό μου; Ούτε μία στιγμή δεν κατέστρεψα τη ζωή μου, κάθε λάθος μου έδωσε ένα μάθημα και κάθε σωστό με πήγε ένα βήμα πιο κάτω στην πορεία μου.
Και λίγο πριν από την εκπνοή αυτού του έτους κοιτάζω πίσω... συνολικά τη ζωή μου και μπορώ να πω ότι ναι, έζησα πίκρες, έζησα στεναχώριες, βίωσα την απώλεια, τον θάνατο, τον χωρισμό, τον πόνο, αλλά έζησα και όλα όσα πόθησα.
Καμία πικρία, κανένα αν, κανένα απωθημένο... Κάθε στιγμή ένα μικρό κομμάτι ενός υπέροχου παζλ, ενός μωσαϊκού που συντίθεται με πλήθος στιγμών, συναισθημάτων, επιτυχιών, αποτυχιών, δακρύων και χαμόγελων... αλλά πουθενά δεν είδα μια ζωή κατεστραμμένη.
Ήταν γύρω στα 16 μου χρόνια όταν ο πατέρας μου με κοίταξε σκεφτικός και μου είπε μία ατάκα που με στιγμάτισε και από τότε με κυνηγά: "Είσαι άτυχη... είσαι μία γυναίκα με ανδρική ψυχή και πολύ δύσκολα θα βρεθεί κάποιος να το καταλάβει". Επίσης δεν ξέρω αν έχω ανδρική ή γυναικεία ψυχή. Ξέρω όμως ότι όλα τα έκανα με τον τρόπο μου. Και αν κατέστρεψα τη ζωή μου, δική μου είναι και την κάνω ό,τι θέλω... γιατί κι αυτός είναι ο δικός μου τρόπος να ζω...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου