Δεν έχω τη μακρά πείρα, ούτε είμαι σε σημείο που θα κρίνω ή θα πω ποιος μπορεί και ποιος δεν μπορεί να γίνει συγγραφέας, ουτε να δώσω συμβουές για να γίνει κάποιος συγγραφέας. Αλλά θα μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις που αφορούν ανθρώπους που γράφουν και ονειρεύονται να δουν έντυπο το έργο τους.
Γράφω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου... έγραφα, έγραφα, έγραφα.΄Ηταν ανάγκη, ήταν ανάσα, ήταν ζωή. Είναι ανάγκη, είναι ανάσα, είναι ζωή. Όπως είναι για όλους όσοι γράφουν, πιστεύω.
Ανακάλυψα το wattpad το 2011-2012. Έφτιαξα δεύτερη φορά προφίλ νομίζω το 2014. Και από τότε ανεβάζω ιστορίες, μοιράζομαι μαζί σας εικόνες, συναισθήματα και ταξίδια. Το wattpad με βοήθησε στο να έχω επικοινωνία μαζί σας, να με γνωρίσετε κατά ένα μέρος συγγραφικά και να βρω τον δρόμο για την έκδοση. Αλλά για τη λάθος έκδοση. Τα υπόλοιπα είνα ιστορία, γιατί τα λάθη που έκανα με οδήγησαν στον σωστό δρόμο και στη σωστή πόρτα. Αυτήν της Χαρλένικ και της Silk Books.
Είχα μια συζήτηση με μια φίλη και με έβαλε σε σκέψεις. Ένιωσα την ανάγκη να ξεκαθαρίσω κάτι.
Όταν γράφεις στο wattpad είσαι μια όμορφη παρέα, γράφεις πιο απλά, πιο πρόχειρα, πιο γρήγορα... συνήθως. Αν κάνεις λάθος κάποιος/κάποια θα βρεθει να στο επισημάνει, οι επαναλήψεις -τις περισσότερες φορές- συγχωρούνται. Έτσι κάνουν οι φίλες. Επικοινωνούν...
Όταν όμως ένα βιβλίο βγαίνει έντυπο, κανένα λάθος δεν συγχωρείται, καμία αστοχία, τίποτα. Όταν ο άλλος, που δεν ανήκει στον κύκλο του wattpad, αγοράζει το βιβλίο σου -δίνει ένα ποσό από το στέρημά του, σε μία εποχή κρίσης που όλα είναι μετρημένα-, έχει απαιτήσεις. Ιδίως όταν έχει διαβάσει δεκάδες βιβλία και αναζητεί κάτι περισσότερο, κάτι... άλλο, κάτι διαφορετικό από όλα αυτά που έχει διαβάσει. Η έντυπη έκδοση δεν έχει καμία σχέση με το wattpad. Εκεί δεν είναι μονο οι φίλοι σου που σε διαβάζουν αλλά ένα ευρύ κοινό που ίσως ποτέ να μην γνωρίσεις, αλλά εκείνοι θα γνωρίσουν το έργο σου και θα το κρίνουν και αν υπάρχει οτιδήποτε που δεν τους αρέσει και τόσο πολύ θα βρουν τον τρόπο να το εκφράσουν και όχι με επιείκεια ούτε με ευγένεια. Ναι, δεν μπορεί το ίδιο πράγμα να αρέσει σε όλους.
 |
Και σίγουρα δεν μπορούν όλα τα έργα σου να αρέσουν το ίδιο σε όλους. Αλλά εσύ ως συγγραφέας όταν δίνεις μια ιστορία για έκδοση πρέπει να ξέρεις μέσα σου ότι είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να προσφέρεις σε ένα απαιτητικό κοινό. Θέλει πολλή δουλειά, σεβασμός (ναι, το επαναλαμβάνω) και σοβαρότητα. Και κυρίως να πατάς στα πόδια σου. Τα χιλιαδες like στο wattpad δεν αντιστοιχούν με χιλιάδες αναγνωστών, ούτε επειδή κάτι άρεσε στην πλατφόρμα αποτελεί εγγύηση ότι θα τρελάνει και το ευρύ αναγνωστικό κοινό.
Και να πω και κάτι άλλο. Οι περισσότεροι αναγνώστες δεν ξέρουν αν είσαι... κακός άνθρωπος ή ο καλύτερος στον κόσμο. Δεν θα κρίνουν το βιβλίο ανάλογα με το χαμόγελό σου ούτε ανάλογα με το αν την ώρα που φωτογραφιζόσουν για τη φωτό του εξωφύλλου είχες μούτρα. Η κριτική δεν θα αλλάξει, ο αναγνώστης δεν θα σου χαριστεί. Στην πλατφόρμα είναι όλοι πιο επιεικείς γιατί είναι δωρεάν. Στην αρένα της έκδοσης όμως είναι η πραγματική ζωή...
Από την άλλη πάλι, μπορεί κι εγώ να μην ξέρω να χρησιμοποιώ καλά το wattpad και να έχουν αλλάξει τα πράγματα, και πράγματι οι περισσότεροι που γράφουν στην πλατφόρμα να είναι έτοιμοι για την πολυπόθητη στιγμή της έκδοσης. Όπως και να έχει, καλή επιτυχία... Κι εγώ από εκεί ξεκίνησα και με το καλό πάμε στο έβδομο...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου