Άντρας Άρλεκιν... Για εμένα τίτλος τιμής απέναντι στους άντρες που ξεχωρίζουν, που με εμπνέουν, που με ανασαίνουν.
Οι περισσότεροι λένε ότι δεν υπάρχουν. Ότι είναι προϊόν μυθοπλασίας. Υποτιμητικά λένε ότι είναι άντρες σε βιβλία για καημένες νοικοκυρές.
Λοιπόν, να ενημερώσω ότι ως γυναίκα και ως συγγραφέας βιβλίων για καθόλου καημένες και όχι μόνο νοικοκυρές, ο άντρας Άρλεκιν υπάρχει και είναι πηγή έμπνευσης για τη ζωή και τις λέξεις.
Δεν περιορίζεται μόνο στην εξωτερική εμφάνιση. Δεν χρειάζεται να είναι ψηλός, με φαρδείς ώμους, γωνίες που κόβουν ανάσα και κοιλιακούς που κάνεις σέρφινγκ. Εξαρτάται από την οπτική, τις ανάγκες, την ψυχή της κάθε γυναίκας. Η μορφή που ερωτεύεσαι είναι αυτή που πλημμυρίζει την ψυχή σου ανάλογα με τις δικές σου ανάγκες. Οπότε, εκεί έξω υπάρχουν άντρες Άρλεκιν -και μη- για όλα τα γούστα, τις επιθυμίες, τις συναισθηματικές και τις αισθητικές ανάγκες.
Όσον αφορά στον τίτλο "άντρας Άρλεκιν" αναφέρεται πρωτίστως στη συμπεριφορά: Να είναι άντρας, να είναι ευγενικός, να είναι κύριος και αλήτης, να σε παθιάζει, να σε ξεσηκώνει, να σε αγαπά, να σε σέβεται, να σε θαυμάζει, να σε στηρίζει, να σε φροντίζει... Ακριβώς όπως κι εσύ το ίδιο απέναντί του. Γιατί δεν μπορεί να τα ζητάμε όλα αλλά να μην δίνουμε τίποτα.
Μου λένε, συχνά, ότι οι άντρες των βιβλίων μου δεν υπάρχουν. Κι εγώ επιμένω κι απαντώ ότι εγώ πιστεύω στην κινηματογραφική πλευρά του έρωτα. Ότι αυτοί οι άντρες όχι μόνο υπάρχουν, αλλά τους έχω γνωρίσει. Αυτοί είναι η πηγή έμπνευσής μου. Αυτοί είναι η ανάσα στις λέξεις μου. Γι' αυτούς γράφω. Για τις γυναίκες που περιμένουν, που αξίζουν έναν τέτοιον άντρα και τους άντρες που -ανεξαρτήτως- εξωτερικής εμφάνισης- κρύβουν μέσα τους έναν τέτοιο ανεπανάληπτο ήρωα. Τον ήρωα της καθεμίας μας εκεί έξω.
Άντρας Άρλεκιν: Αυτός που μπορεί να με πείσει ότι μπορώ το μεγαλύτερο λάθος μου να το μετατρέψω στην πιο σωστή επιλογή μου, γιατί αν δεν το ζήσω θα χάσω τη μεγαλύτερη ιστορία αγάπης. Όμως, εγώ είμαι ένας άνθρωπος που προφασίζομαι πάντα τη λογική και αυτοκαταστρέφομαι αποφασίζοντας με το συναίσθημα. Και τελικά, ποιος μπορεί να μου πει ότι το πάθος είναι λάθος;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου