Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αξέχαστοι γυναικείοι ρόλοι

Μπορεί οι «Νοικοκυρές» και η παρέα του «sex and the city» να έχτισαν άλλο πρότυπο για τους θηλυκούς ρόλους, όμως στην... καρδιά του τηλεθεατή, η Ντένη από τους «Δυο ξένους» και η Κορίνα από τα «Εγκλήματα» έχουν ξεχωριστή θέση!

Πολλές από τις ηθοποιούς που βλέπουμε μέχρι σήμερα στην ελληνική τηλεόραση οφείλουν την καριέρα τους σε έναν μόνο ρόλο. Πάνω στο ιδιαίτερο φιζίκ τους, στο ταλέντο, στην ομορφιά και στο ξεχωριστό τους μπρίο δομήθηκαν οι ρόλοι που τις έκαναν γνωστές. Για μερικές από αυτές, κυρίως για όσες έκαναν τα πρώτα τους βήματα στις αρχές της ιδιωτικής τηλεόρασης, αυτός ο πρώτος ρόλος ήταν και ο καθοριστικός, καθώς τις έφερε σε επαφή με το ευρύ κοινό.

Με τζιν πουκαμίσες, καπέλα, φαρδιές παντελόνες και καφτάνια, που ήταν τότε της μόδας, η Μυρτώ Αλικάκη έγινε sex symbol από τη μια μέρα στην άλλη όταν το Σεπτέμβρη του 1993 μας συστήθηκε για πρώτη φορά ως «Αναστασία» στην ομώνυμη ερωτική σειρά της Μιρέλλας Παπαοικονόμου. Οι ερωτικές σκηνές της άλλοτε με τον γιο, Αλκη Κούρλουλο, και άλλοτε με τον πατέρα, Μηνά Χατζησάββα, που σήμερα φαίνονται αθώες στα μάτια των τηλεθεατών, τότε θεωρήθηκαν τολμηρές και έκαναν τη Μυρτώ Αλικάκη πρόσωπο της εποχής.

Το ίδιο τυχερή στην καριέρα της υπήρξε και η Αννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους σε έναν δύσκολο ρόλο, αυτόν της τσιγγάνας Ερατώς, που ερωτεύεται τον μπαλαμό Απόστολο Γκλέτσο. Δύσκολο αφενός επειδή πρωταγωνιστούσε στο πλευρό του ορμητικού Απόστολου, που τότε ήταν και στα «ντουζένια» του, αφετέρου λόγω της δημοσιότητας που πήρε η σειρά, η οποία έκανε ρεκόρ τηλεθέασης για τη δεκαετία του '90 με 76% ξεπερνώντας ακόμη και το μουντιάλ της Γαλλίας, που διεξήχθη την ίδια χρονιά. Η ίδια έχει δηλώσει πως δεν μπόρεσε να απολαύσει την επιτυχία της.

«Ημουν πολύ μικρή και πολύ κόντρα στο προφίλ της δημοσιότητας. Τώρα θα το ζούσα πολύ πιο χαλαρά. Προσπάθησα να το διαχειριστώ σε επαγγελματικό επίπεδο γιατί με ταύτιζαν με τον ρόλο της Ερατούς». Αλλά και μία από τις πιο σέξι Ελληνίδες, η Δήμητρα Ματσούκα, καθιερώθηκε στη μικρή οθόνη μέσα από έναν κωμικό ρόλο, μάλιστα. Ο Βασίλης Νεμέας στο «Κάτι τρέχει με τους δίπλα» δημιούργησε έναν ρόλο που ταίριαξε γάντι στη Δήμητρα Ματσούκα. Τον ρόλο της Γωγώς, μιας λαϊκής τραγουδίστριας που προσπαθεί να περάσει στον κόσμο της διανόησης για τα μάτια ενός αποτυχημένου ζωγράφου (Κλέων Γεωργιάδης) που τη θέλει μόνο για το κορμί της...

Αλλη μια περίπτωση ηθοποιού που έγινε γνωστή μέσα από τον ρόλο της ήταν αυτή της Εβελίνας Παπούλια ως Μαρίνας Κουντουράτου στους «Δύο ξένους». Ενας ακόμη ρόλος που ξεχώρισε στην ίδια σειρά ήταν αυτός της Ντένης Μαρκορά. Η Ντίνα Κώνστα σε δεύτερο ρόλο κατάφερε να ξεχωρίσει με τις δηλητηριώδεις ατάκες της στους καυγάδες με τη Φλοράνς - Χρυσούλα Διαβάτη, με τη Μαρούσκα Καλλιόπη Ταχτσόγλου («Ντα γκασπαζά») αλλά και οι διάλογοι με την άφαντη φίλη Νινέτα που έχουν κάνει τον ρόλο γκρουπ στο Facebook ενώ υπάρχει και χαρακτήρας με προφίλ στο twitter.


Φανατικούς τηλεθεατές έχουν ακόμη και οι επαναλήψεις των «Εγκλημάτων», μιας από τις καλύτερες σειρές της ελληνικής τηλεόρασης, με τη Μαρία Καβογιάννη ως Κορίνα. Η ηθοποιός καταφέρνει με αυτοσχεδιασμούς και το δικό της μοναδικό στυλ να αποδώσει τον χαρακτήρα της απελευθερωμένης Κορίνας στο μάξιμουμ και τελικά να τον απογειώσει.

Ο κωμικός ρόλος όμως που μας έχει... στοιχειώσει λόγω των συχνών και ασταμάτητων επαναλήψεων εδώ και μια δεκαετία είναι αυτός της Ελένης Ράντου στο «Κωνσταντίνου και Ελένης».

Αξέχαστος είναι και ο ρόλος της Χριστίνας Μαρκάτου που υποδύεται η Αννα Παναγιωτοπούλου στο Dolce Vita, μια από τις πιο αγαπητές κωμικές σειρές των '90s, που ως πάμπλουτη εργοστασιάρχης ερωτεύεται τον παραλίγο γαμπρό της Αντώνη (Θανάσης Ευθυμιάδης), ενώ στην ίδια σειρά η Κατιάνα Μπαλανίκα ως Σάσα «κάνει πλάτες» στο παράνομο ζευγάρι σε έναν ρόλο που μας έχει χαρίσει ξεκαρδιστικές ατάκες.

Η Βίκυ Σταυροπούλου κάνει μόδα τα «λίγα κιλά παραπάνω» στο «Είσαι το ταίρι μου» όταν καταφέρνει να φύγει στο φινάλε με το πιο ωραίο αρσενικό της σειράς (Αλέξανδρο Γεωργούλη) ενώ τέλος στην πάλη ανάμεσα σε Ζουμπουλία, Θεοπούλα και Ντάλια, κερδίζει η τελευταία, με τον ρόλο που απογείωσε υποκριτικά τη Σμαράγδα Καρύδη.


ΠΗΓΗ: TV ΕΘΝΟΣ




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κόκκινο σαν το πιο φλογερό όνειρο και σαν τον αιώνιο έρωτα

Ποτέ δεν μου άρεσαν τα λουλούδια, όχι με τον κλασικό τρόπο που όλοι θεωρούν ότι αρέσουν τα λουλούδια στις γυναίκες. Άλλωστε, δεν είμαι από εκείνες που θα επιθυμήσουν ή θα ενθουσιαστούν όταν τους προσφέρουν μια ανθοδέσμη, στερεοτυπική, επιτηδευμένη. Ίσως γι' αυτό συγκινούμαι τόσο με τα αγριολούλουδα, τις ανεμώνες, τις παπαρούνες. Παπαρούνες... Το κορυφαίο μου, τελικά. Κάπου διάβασα πως η παπαρούνα είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τα όνειρα, καθώς θεωρείται σύμβολο του Μορφέα, του θεού των ονείρων. Ο Μορφέας ζούσε στον δικό του κόσμο. Γεννήθηκε από τη "νύχτα", αφού μητέρα του είναι η Νυξ, η θεά της νύχτας και των σκοτεινών δημιουργιών, ενώ ο πατέρας του είναι ο Ύπνος. Ο Μορφέας είχε την "αποστολή" να παίρνει ανθρώπινες μορφές με τις οποίες εμφανιζόταν στα όνειρα των ανθρώπων. Στην Κίνα, η παπαρούνα έχει μια ρομαντική έννοια για τους λάτρεις της. Σημαίνει την πραγματική αφοσίωση και την πίστη μεταξύ των εραστών. Αυτή η έννοια ξεπήδησε από ένα κινεζικό μύθο όπου λέγεται...

Ηχηρά... απών

Η πρώτη Γιορτή του Πατέρα χωρίς εκείνον... Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί. Ποτέ δεν το είχα υπολογίσει... Κι όμως, φέτος είναι η πρώτη γιορτή του Πατέρα χωρίς εκείνον και πρέπει να συμβιβαστώ μ' ένα φιλί στον ουρανό...  Έφυγε πριν από έναν χρόνο περίπου και κάθε μέρα είναι μια νέα πρόκληση. Δεν γονάτισα, δεν λύγισα, δεν διαλύθηκα. Εκείνος έτσι ήθελε, έτσι με έμαθε, έτσι μου δίδαξε. Ο πατέρας μου ήταν ένας άνθρωπος του κόσμου, με ισχυρή θέληση και ευρεία αντίληψη. Κυρίως με φιλοσοφημένο τρόπο ζωής. Σημάδεψε τη φιλοσοφία μου και τη ζωή μου. Έκανα χρόνια να τον γνωρίσω, να τον μάθω. Στα κρισιμότερα χρόνια της ζωής μου δεν ήταν κοντά μου. Ταξίδευε για να προσφέρει στην οικογένειά του μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Τον στερηθήκαμε... Αλλά δεν είχε σημασία η ποσότητα του χρόνου, αλλά η ποιότητα, όσο περάσαμε κοντά του. Δεν μιλούσε πολύ. Αλλά όταν έλεγε κάτι, ήταν τόσο εύστοχο, τόσο βαθιά σωστό και τόσο φιλοσοφημένο που κλόνιζε τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω σου.  Ήμουν έφηβη και αντιδραστική...

Ραγισμένη επιθυμία

 Όταν ήμουν παιδί είχα ένα πλατύ χαμόγελο, έτσι νόμιζα ότι φανέρωνα την αθωότητα και την αισιοδοξία μου. Όταν ήμουν παιδί είχα τα πιο μεγάλα όνειρα, όνειρα που έδιναν πνοή στην πορεία μου. Όταν ήμουν παιδί είχα καρδιά, μια μεγάλη καρδιά που χωρούσε όλο τον κόσμο. Και μετά μεγάλωσα και κατάλαβα ότι ο κόσμος των μεγάλων είναι μόνο πλατιά, ψεύτικα χαμόγελα, μόνο για να κρύβω σκιές, συναισθήματα, και τραύματα. Να ζω σε έναν πλαστό κόσμο με ανθρώπους, που ξέχασαν να ζουν, να νιώθουν, να αγαπούν.  Με ανθρώπους που φοβούνται ακόμη και τη λέξη "συναίσθημα".  Κι όμως αυτή περικλείει όλα όσα μπορεί να νιώσει κάποιος...  Πάθος, πόθο, ελπίδα, αγάπη, έρωτα, πόνο... πόνο... πόνο... Κι όμως, έκρυψα τον πόνο και τον έκανα χαμόγελο. Και έκρυψα τις πληγές και τις ονόμασα μάθημα. Και σκούπισα τα δάκρυα και περίμενα τη βροχή. Και μάτωσα την καρδιά μου μέχρι να μην μείνει σταγόνα. Και τότε κατάλαβα ότι γεννήθηκα με ραγισμένη καρδιά.  Δέχθηκα τα χτυπήματα και δεν λύγισα. Πλημμύρισα δ...