Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι τροφές της ευτυχίας


Αν τρώγοντας ένα σοκολατάκι γίνεστε ευτυχείς και βλέπετε τον κόσμο με μεγαλύτερη αισιοδοξία δεν χρειάζεται να νιώθετε ενοχές ούτε να κατηγορείτε τον εαυτό σας ως κοιλιόδουλο.

Ερευνητές ανακάλυψαν ότι ορισμένες τροφές – μεταξύ των οποίων η σοκολάτα, οι φράουλες, διάφορα φρούτα του δάσους και το τσάι – περιέχουν ουσίες που έχουν παρόμοια χημική σύσταση με ένα γνωστό αντικαταθλιπτικό και άρα ενδέχεται να επενεργούν στον εγκέφαλο βελτιώνοντας τη διάθεση.
Η χημεία της γεύσης

Οι επιστήμονες εντόπισαν σε ορισμένες κοινές τροφές φυσικά συστατικά τα οποία παρουσιάζουν εκπληκτική, όπως τη χαρακτηρίζουν, ομοιότητα με το βαλπροϊκό οξύ, τη δραστική ουσία πολλών φαρμάκων που χορηγούνται για τη θεραπεία των διαταραχών της διάθεσης όπως η μανιοκαταθλιπτική διαταραχή, η διπολική διαταραχή ή άλλες ανάλογες καταστάσεις.
















«Χημικές ενώσεις που περιέχονται στη σοκολάτα, σε μια ποικιλία ειδών μούρων και σε τροφές με λιπαρά οξέα ωμέγα 3 έχουν δείξει θετικές επιδράσεις στη διάθεση» δήλωσε η Καρίνα Μαρτίνες-Μαγιόργκα του Εθνικού Αυτόνομου Πανεπιστημίου του Μεξικού (UNAM), επικεφαλής της μελέτης. «Από την πλευρά τους οι μελέτες μας δείχνουν ότι ορισμένα κοινά συστατικά της γεύσης τους είναι δομικά παρόμοια με το βαλπροϊκό οξύ».

Η ανακάλυψη έγινε στο πλαίσιο ενός μεγάλου προγράμματος για τον προσδιορισμό των περισσότερων από 1.700 χημικών ουσιών που καθορίζουν τη γεύση των πιο διαδεδομένων τροφών. Τα ευρήματα ανακοινώθηκαν στο 244ο συνέδριο της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας.



Θεραπεία στο πιάτο;


Στόχος των ερευνητών είναι να εντοπίσουν στα τρόφιμα χημικά συστατικά τα οποία θα μπορούσαν να μετριάσουν τις διαταραχές της διάθεσης, να συμβάλουν στη διατήρηση της νοητικής υγείας και να καθυστερήσουν την απώλεια της μνήμης. Από αυτή την άποψη, το εύρημα θεωρείται σημαντικό.

«Η πληθώρα στοιχείων ότι χημικές ουσίες στη σοκολάτα, στα μύρτιλα, στα σμέουρα, στις φράουλες, στο τσάι και σε ορισμένες άλλες τροφές μπορούν πράγματι να ενισχύουν τη διάθεση ενθαρρύνει την αναζήτηση και άλλων ρυθμιστών της διάθεσης στις τροφές» τόνισε η κυρία Μαρτίνες-Μαγιόργκα. Πρόσθεσε δε ότι, μετά την ανάλυση των δεδομένων, επόμενος στόχος της ομάδας της είναι να περάσει στην πειραματική δοκιμή των ευρημάτων.

Το τελικό αποτέλεσμα, όπως επεσήμανε η ερευνήτρια, ίσως να είναι η σύσταση ειδικών διαιτολογίων για τη βελτίωση της διάθεσης ή η ανάπτυξη νέων συμπληρωμάτων διατροφής.

Μέχρι τότε όμως, όπως έσπευσε να τονίσει, όσοι παρουσιάζουν σοβαρές διαταραχές θα πρέπει να έχουν υπόψη ότι το να τρώνε απλώς τροφές που φαίνονται να επιδρούν θετικά στη διάθεση δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση υποκατάστατο της θεραπείας με αντικαταθλιπτικά που τους έχει χορηγήσει ο γιατρός τους.

ΠΗΓΗ: tovima.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ξεκαθαρίσματα από την αρχή

Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου, που όλα όσα έχεις ζήσει, απώλειες, απογοητεύσεις, απορρίψεις, πληγές, αλλά και χαρές, έρωτες επιτυχίες, γιορτές, να γεννήσουν τέτοια συναισθήματα μέσα σου, που να κάνουν επιτακτική την ανάγκη για ένα τελικό ξεκαθάρισμα. Να αγαπάς τελικά μόνο αυτούς που σε αγαπούν ειλικρινά και με πράξεις, να αποκλείσεις οριστικά τους υποκριτές και συμφεροντολόγους, να ξεχάσεις όσους σε πλήγωσαν, να κρατήσεις κοντά σου μόνο όσους στάθηκαν όρθιοι δίπλα σου σε λιακάδα και καταιγίδα. Φταίει ο ανάδρομος, φταίει το ζώδιο, φταίνε οι πλανήτες, φταίει το τραγικό δίσεκτο, φταίει ότι πλησιάζουν τα γενέθλιά μου; Δεν ξέρω! Μπορεί να φταίει ο ίδιος μου ο εαυτός. Αλλά, πραγματικά, είμαι σε μια στιγμή -και ίσως και μια ηλικία- που πλέον κουράστηκα με τα ψεύτικα λόγια και χαμόγελα, τις δημόσιες σχέσεις και τη ματαιοδοξία. Και κυρίως κουράστηκα με το ψέμα και την αχαριστία, που όσο κι αν προσπαθώ να ξεχνώ και να αδιαφορώ, συνεχώς επανέρχονται πρόσωπα, καταστάσεις και γεγονότα στη μ...

Μάθημα ζωής η απώλεια...

Ο θάνατος ενός πολυαγαπημένου προσώπου είναι βαρύ, συναισθηματικό φορτίο. Αφήνει ανεπούλωτες πληγές και βαθύ τραύμα. Όταν πέθανε ο πατέρας μου πριν από τρεις μήνες, κάποιοι φίλοι μου είπαν ότι τώρα ήρθε η ώρα να ωριμάσω. Δεν ξέρω αν βοηθάει ο θάνατος ενός γονιού στην ωρίμαση, αλλά σίγουρα είναι τεράστια αλλαγή στην καθημερινότητα, στη ζωή σου. Ανατρέπει τις ισορροπίες σου και τη συναισθηματική σου σταθερότητα. Δημιουργείται μία νέα πραγματικότητα στην οποία πρέπει να αντεπεξέλθεις και να προσαρμοστείς. Και πέραν όλων των άλλων είναι η θλίψη και το πένθος που πρέπει να διαχειριστείς. Φορτίο ασήκωτο να πάρει. Εκεί που τη μια στιγμή χαμογελάς ή και γελάς με κάτι πραγματικά αστείο, εκεί βυθίζεσαι σε μια απαράμιλλη απελπισία. Κάθε μέρα είναι ένας αγώνας επιβίωσης και συνειδητοποίησης. Οι περισσότεροι λένε πως ο χρόνος είναι γιατρός, αλλά όπως σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, ο χρόνος δεν γιατρεύει... τουλάχιστον όχι το τραύμα της απώλειας, μιας απώλειας που όσο τη συνειδητοποιείς τόσο περισσό...

Ζήσε! Και αγάπα!

Κάποτε ένας πολυ αγαπημένος μου άνθρωπος μου είχε πει ότι ο θάνατος είναι το μόνο βέβαιο καθώς ούτε η γέννηση είναι δεδομένη. Η αλήθεια είναι ότι τον είχα κοιτάξει κάπως στραβά όταν μου το είπε, αλλά αντιλήφθηκα αμέσως τη σκέψη του και την πραγματικότητα που έκρυβε η κυνική, για εμένα, διαπίστωσή του Για περισσότερα από είκοσι χρόνια, οδηγώντας στη δουλειά μου, περνώ έξω από το ΚΑΤ. Και κάθε μέρα, αυτό που σκέφτομαι είναι ότι είμαστε τυχεροί που είμαστε απέξω, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αρκετοί ειναι εκείνοι που ανεβαίνουν τον δικό τους Γολγοθά καθημερινά σ' ένα δωμάτιο νοσοκομείου. Από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ο πατέρας μου, έχω ανανεώσει τη θεωρία μου σχετικά με τη ζωή μας και το πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε που συνεχίζουμε όρθιοι τον καθημερινό αγώνα. Ο πόνος από τον χαμό του πατέρα μου είναι αβάσταχτος. Προσπαθείς να παρηγορηθείς επικαλούμενος χίλιες δικαιολογίες: ότι ειναι καλύτερο ένας καρκινοπαθής να φεύγει όσο το δυνατόν γρηγορότερα αν είναι να ταλαιπωρείται χρόνι...