Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι τροφές της ευτυχίας


Αν τρώγοντας ένα σοκολατάκι γίνεστε ευτυχείς και βλέπετε τον κόσμο με μεγαλύτερη αισιοδοξία δεν χρειάζεται να νιώθετε ενοχές ούτε να κατηγορείτε τον εαυτό σας ως κοιλιόδουλο.

Ερευνητές ανακάλυψαν ότι ορισμένες τροφές – μεταξύ των οποίων η σοκολάτα, οι φράουλες, διάφορα φρούτα του δάσους και το τσάι – περιέχουν ουσίες που έχουν παρόμοια χημική σύσταση με ένα γνωστό αντικαταθλιπτικό και άρα ενδέχεται να επενεργούν στον εγκέφαλο βελτιώνοντας τη διάθεση.
Η χημεία της γεύσης

Οι επιστήμονες εντόπισαν σε ορισμένες κοινές τροφές φυσικά συστατικά τα οποία παρουσιάζουν εκπληκτική, όπως τη χαρακτηρίζουν, ομοιότητα με το βαλπροϊκό οξύ, τη δραστική ουσία πολλών φαρμάκων που χορηγούνται για τη θεραπεία των διαταραχών της διάθεσης όπως η μανιοκαταθλιπτική διαταραχή, η διπολική διαταραχή ή άλλες ανάλογες καταστάσεις.
















«Χημικές ενώσεις που περιέχονται στη σοκολάτα, σε μια ποικιλία ειδών μούρων και σε τροφές με λιπαρά οξέα ωμέγα 3 έχουν δείξει θετικές επιδράσεις στη διάθεση» δήλωσε η Καρίνα Μαρτίνες-Μαγιόργκα του Εθνικού Αυτόνομου Πανεπιστημίου του Μεξικού (UNAM), επικεφαλής της μελέτης. «Από την πλευρά τους οι μελέτες μας δείχνουν ότι ορισμένα κοινά συστατικά της γεύσης τους είναι δομικά παρόμοια με το βαλπροϊκό οξύ».

Η ανακάλυψη έγινε στο πλαίσιο ενός μεγάλου προγράμματος για τον προσδιορισμό των περισσότερων από 1.700 χημικών ουσιών που καθορίζουν τη γεύση των πιο διαδεδομένων τροφών. Τα ευρήματα ανακοινώθηκαν στο 244ο συνέδριο της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας.



Θεραπεία στο πιάτο;


Στόχος των ερευνητών είναι να εντοπίσουν στα τρόφιμα χημικά συστατικά τα οποία θα μπορούσαν να μετριάσουν τις διαταραχές της διάθεσης, να συμβάλουν στη διατήρηση της νοητικής υγείας και να καθυστερήσουν την απώλεια της μνήμης. Από αυτή την άποψη, το εύρημα θεωρείται σημαντικό.

«Η πληθώρα στοιχείων ότι χημικές ουσίες στη σοκολάτα, στα μύρτιλα, στα σμέουρα, στις φράουλες, στο τσάι και σε ορισμένες άλλες τροφές μπορούν πράγματι να ενισχύουν τη διάθεση ενθαρρύνει την αναζήτηση και άλλων ρυθμιστών της διάθεσης στις τροφές» τόνισε η κυρία Μαρτίνες-Μαγιόργκα. Πρόσθεσε δε ότι, μετά την ανάλυση των δεδομένων, επόμενος στόχος της ομάδας της είναι να περάσει στην πειραματική δοκιμή των ευρημάτων.

Το τελικό αποτέλεσμα, όπως επεσήμανε η ερευνήτρια, ίσως να είναι η σύσταση ειδικών διαιτολογίων για τη βελτίωση της διάθεσης ή η ανάπτυξη νέων συμπληρωμάτων διατροφής.

Μέχρι τότε όμως, όπως έσπευσε να τονίσει, όσοι παρουσιάζουν σοβαρές διαταραχές θα πρέπει να έχουν υπόψη ότι το να τρώνε απλώς τροφές που φαίνονται να επιδρούν θετικά στη διάθεση δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση υποκατάστατο της θεραπείας με αντικαταθλιπτικά που τους έχει χορηγήσει ο γιατρός τους.

ΠΗΓΗ: tovima.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κόκκινο σαν το πιο φλογερό όνειρο και σαν τον αιώνιο έρωτα

Ποτέ δεν μου άρεσαν τα λουλούδια, όχι με τον κλασικό τρόπο που όλοι θεωρούν ότι αρέσουν τα λουλούδια στις γυναίκες. Άλλωστε, δεν είμαι από εκείνες που θα επιθυμήσουν ή θα ενθουσιαστούν όταν τους προσφέρουν μια ανθοδέσμη, στερεοτυπική, επιτηδευμένη. Ίσως γι' αυτό συγκινούμαι τόσο με τα αγριολούλουδα, τις ανεμώνες, τις παπαρούνες. Παπαρούνες... Το κορυφαίο μου, τελικά. Κάπου διάβασα πως η παπαρούνα είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τα όνειρα, καθώς θεωρείται σύμβολο του Μορφέα, του θεού των ονείρων. Ο Μορφέας ζούσε στον δικό του κόσμο. Γεννήθηκε από τη "νύχτα", αφού μητέρα του είναι η Νυξ, η θεά της νύχτας και των σκοτεινών δημιουργιών, ενώ ο πατέρας του είναι ο Ύπνος. Ο Μορφέας είχε την "αποστολή" να παίρνει ανθρώπινες μορφές με τις οποίες εμφανιζόταν στα όνειρα των ανθρώπων. Στην Κίνα, η παπαρούνα έχει μια ρομαντική έννοια για τους λάτρεις της. Σημαίνει την πραγματική αφοσίωση και την πίστη μεταξύ των εραστών. Αυτή η έννοια ξεπήδησε από ένα κινεζικό μύθο όπου λέγεται...

Ηχηρά... απών

Η πρώτη Γιορτή του Πατέρα χωρίς εκείνον... Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί. Ποτέ δεν το είχα υπολογίσει... Κι όμως, φέτος είναι η πρώτη γιορτή του Πατέρα χωρίς εκείνον και πρέπει να συμβιβαστώ μ' ένα φιλί στον ουρανό...  Έφυγε πριν από έναν χρόνο περίπου και κάθε μέρα είναι μια νέα πρόκληση. Δεν γονάτισα, δεν λύγισα, δεν διαλύθηκα. Εκείνος έτσι ήθελε, έτσι με έμαθε, έτσι μου δίδαξε. Ο πατέρας μου ήταν ένας άνθρωπος του κόσμου, με ισχυρή θέληση και ευρεία αντίληψη. Κυρίως με φιλοσοφημένο τρόπο ζωής. Σημάδεψε τη φιλοσοφία μου και τη ζωή μου. Έκανα χρόνια να τον γνωρίσω, να τον μάθω. Στα κρισιμότερα χρόνια της ζωής μου δεν ήταν κοντά μου. Ταξίδευε για να προσφέρει στην οικογένειά του μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Τον στερηθήκαμε... Αλλά δεν είχε σημασία η ποσότητα του χρόνου, αλλά η ποιότητα, όσο περάσαμε κοντά του. Δεν μιλούσε πολύ. Αλλά όταν έλεγε κάτι, ήταν τόσο εύστοχο, τόσο βαθιά σωστό και τόσο φιλοσοφημένο που κλόνιζε τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω σου.  Ήμουν έφηβη και αντιδραστική...

Ραγισμένη επιθυμία

 Όταν ήμουν παιδί είχα ένα πλατύ χαμόγελο, έτσι νόμιζα ότι φανέρωνα την αθωότητα και την αισιοδοξία μου. Όταν ήμουν παιδί είχα τα πιο μεγάλα όνειρα, όνειρα που έδιναν πνοή στην πορεία μου. Όταν ήμουν παιδί είχα καρδιά, μια μεγάλη καρδιά που χωρούσε όλο τον κόσμο. Και μετά μεγάλωσα και κατάλαβα ότι ο κόσμος των μεγάλων είναι μόνο πλατιά, ψεύτικα χαμόγελα, μόνο για να κρύβω σκιές, συναισθήματα, και τραύματα. Να ζω σε έναν πλαστό κόσμο με ανθρώπους, που ξέχασαν να ζουν, να νιώθουν, να αγαπούν.  Με ανθρώπους που φοβούνται ακόμη και τη λέξη "συναίσθημα".  Κι όμως αυτή περικλείει όλα όσα μπορεί να νιώσει κάποιος...  Πάθος, πόθο, ελπίδα, αγάπη, έρωτα, πόνο... πόνο... πόνο... Κι όμως, έκρυψα τον πόνο και τον έκανα χαμόγελο. Και έκρυψα τις πληγές και τις ονόμασα μάθημα. Και σκούπισα τα δάκρυα και περίμενα τη βροχή. Και μάτωσα την καρδιά μου μέχρι να μην μείνει σταγόνα. Και τότε κατάλαβα ότι γεννήθηκα με ραγισμένη καρδιά.  Δέχθηκα τα χτυπήματα και δεν λύγισα. Πλημμύρισα δ...