Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γυμνός ο Harry στη Sin City

Ό,τι συμβαίνει στο Βέγκας... μένει στο Βέγκας... Είναι κλασικό το ρητό και φαίνεται πως ο πρίγκιπας Harry έχει εμπιστοσύνη στην «Αμαρτωλή Πόλη» γι' αυτό επιστρέφει πάντα στις διακοπές του. Ωστόσο, δεν περίμενε ότι θα έβλεπε τον εαυτό του γυμνό "Αποκλειστικά" στο ΤΜΖ και οι φωτογραφίες που τον εκθέτουν θα έκαναν τον γύρο του διαδικτύου και του κόσμου. Ο πρίγκιπας Harry βρίσκεται στο Λας Βέγκας απολαμβάνοντας ολιγοήμερες διακοπές.


Σύμφωνα με πληροφορίες του ΤΜΖ, ο πρίγκιπας και η παρέα του βρίσκονταν στο μπαρ του ξενοδοχείου όπου συνάντησαν μερικές όμορφες δεσποινίδες. Τις προσκάλεσαν στην πριγκιπική σουίτα και χωρίς να το καταλάβουν όλα βγήκαν από τα όρια και ο πρίγκιπας από τα ρούχα του όπως και οι καλεσμένες του. Οι φωτογραφίες δείχνουν ολόγυμνο τον Harry να καλύπτει τα... απόκρυφά του με τα χέρια του ενώ μία γυμνή γυναίκα τον αγκαλιάζει από πίσω. Τα Ανάκτορα δεν έχουν επιβεβαιώσει ακόμη οτιδήποτε κι έχουν αρνηθεί να σχολιάσουν το παραμικρό, αλλά είναι σίγουρο ότι οι φωτογραφίες προκάλεσαν... απανωτά εγκεφαλικά στη βασιλική οικογένεια!

Νωρίτερα ο playboy πρίγκιπας είχε θεαθεί με τη βερμουδίτσα του να φλερτάρει κορίτσια, δίνοντάς τους ραντεβού δίπλα στην πισίνα. 

Η παρέα του Harry μένει σε ιδιωτική καμπάνα του 5άστερου ξενοδοχείου και απολαμβάνει τα μπάνια της και την ωραία συντροφιά κρατώντας χαμηλό προφίλ. Ακόμη και ο ίδιος ο Harry εμφανίζεται ιδιαίτερα απλός και προσιτός φορώντας μόνο τη βερμούδα του, καπέλο και μαύρα γυαλιά.







 


















Κι αν εμφανίζεται ιδιαίτερα ομιλητικός στις... μπικινοφορεμένες κοπέλες, όλες είχαν να πουν για την ευγένειά του και το πόσο τζέντλεμαν είναι πραγματικά ο πρίγκιπας. Mπορεί, βέβαια, ο Harry να περνά απαρατήρητος γιατί μερικές καμπάνες πιο δίπλα μένει η Jennifer Lopez, που ήρθε στο Λας Βέγκας για να εμφανιστεί σε συναυλία με τον Enrique Iglesias. σύμφωνα με τη New York Daily News. 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κόκκινο σαν το πιο φλογερό όνειρο και σαν τον αιώνιο έρωτα

Ποτέ δεν μου άρεσαν τα λουλούδια, όχι με τον κλασικό τρόπο που όλοι θεωρούν ότι αρέσουν τα λουλούδια στις γυναίκες. Άλλωστε, δεν είμαι από εκείνες που θα επιθυμήσουν ή θα ενθουσιαστούν όταν τους προσφέρουν μια ανθοδέσμη, στερεοτυπική, επιτηδευμένη. Ίσως γι' αυτό συγκινούμαι τόσο με τα αγριολούλουδα, τις ανεμώνες, τις παπαρούνες. Παπαρούνες... Το κορυφαίο μου, τελικά. Κάπου διάβασα πως η παπαρούνα είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τα όνειρα, καθώς θεωρείται σύμβολο του Μορφέα, του θεού των ονείρων. Ο Μορφέας ζούσε στον δικό του κόσμο. Γεννήθηκε από τη "νύχτα", αφού μητέρα του είναι η Νυξ, η θεά της νύχτας και των σκοτεινών δημιουργιών, ενώ ο πατέρας του είναι ο Ύπνος. Ο Μορφέας είχε την "αποστολή" να παίρνει ανθρώπινες μορφές με τις οποίες εμφανιζόταν στα όνειρα των ανθρώπων. Στην Κίνα, η παπαρούνα έχει μια ρομαντική έννοια για τους λάτρεις της. Σημαίνει την πραγματική αφοσίωση και την πίστη μεταξύ των εραστών. Αυτή η έννοια ξεπήδησε από ένα κινεζικό μύθο όπου λέγεται...

Ηχηρά... απών

Η πρώτη Γιορτή του Πατέρα χωρίς εκείνον... Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί. Ποτέ δεν το είχα υπολογίσει... Κι όμως, φέτος είναι η πρώτη γιορτή του Πατέρα χωρίς εκείνον και πρέπει να συμβιβαστώ μ' ένα φιλί στον ουρανό...  Έφυγε πριν από έναν χρόνο περίπου και κάθε μέρα είναι μια νέα πρόκληση. Δεν γονάτισα, δεν λύγισα, δεν διαλύθηκα. Εκείνος έτσι ήθελε, έτσι με έμαθε, έτσι μου δίδαξε. Ο πατέρας μου ήταν ένας άνθρωπος του κόσμου, με ισχυρή θέληση και ευρεία αντίληψη. Κυρίως με φιλοσοφημένο τρόπο ζωής. Σημάδεψε τη φιλοσοφία μου και τη ζωή μου. Έκανα χρόνια να τον γνωρίσω, να τον μάθω. Στα κρισιμότερα χρόνια της ζωής μου δεν ήταν κοντά μου. Ταξίδευε για να προσφέρει στην οικογένειά του μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Τον στερηθήκαμε... Αλλά δεν είχε σημασία η ποσότητα του χρόνου, αλλά η ποιότητα, όσο περάσαμε κοντά του. Δεν μιλούσε πολύ. Αλλά όταν έλεγε κάτι, ήταν τόσο εύστοχο, τόσο βαθιά σωστό και τόσο φιλοσοφημένο που κλόνιζε τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω σου.  Ήμουν έφηβη και αντιδραστική...

Ραγισμένη επιθυμία

 Όταν ήμουν παιδί είχα ένα πλατύ χαμόγελο, έτσι νόμιζα ότι φανέρωνα την αθωότητα και την αισιοδοξία μου. Όταν ήμουν παιδί είχα τα πιο μεγάλα όνειρα, όνειρα που έδιναν πνοή στην πορεία μου. Όταν ήμουν παιδί είχα καρδιά, μια μεγάλη καρδιά που χωρούσε όλο τον κόσμο. Και μετά μεγάλωσα και κατάλαβα ότι ο κόσμος των μεγάλων είναι μόνο πλατιά, ψεύτικα χαμόγελα, μόνο για να κρύβω σκιές, συναισθήματα, και τραύματα. Να ζω σε έναν πλαστό κόσμο με ανθρώπους, που ξέχασαν να ζουν, να νιώθουν, να αγαπούν.  Με ανθρώπους που φοβούνται ακόμη και τη λέξη "συναίσθημα".  Κι όμως αυτή περικλείει όλα όσα μπορεί να νιώσει κάποιος...  Πάθος, πόθο, ελπίδα, αγάπη, έρωτα, πόνο... πόνο... πόνο... Κι όμως, έκρυψα τον πόνο και τον έκανα χαμόγελο. Και έκρυψα τις πληγές και τις ονόμασα μάθημα. Και σκούπισα τα δάκρυα και περίμενα τη βροχή. Και μάτωσα την καρδιά μου μέχρι να μην μείνει σταγόνα. Και τότε κατάλαβα ότι γεννήθηκα με ραγισμένη καρδιά.  Δέχθηκα τα χτυπήματα και δεν λύγισα. Πλημμύρισα δ...