Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γυμνός ο Harry στη Sin City

Ό,τι συμβαίνει στο Βέγκας... μένει στο Βέγκας... Είναι κλασικό το ρητό και φαίνεται πως ο πρίγκιπας Harry έχει εμπιστοσύνη στην «Αμαρτωλή Πόλη» γι' αυτό επιστρέφει πάντα στις διακοπές του. Ωστόσο, δεν περίμενε ότι θα έβλεπε τον εαυτό του γυμνό "Αποκλειστικά" στο ΤΜΖ και οι φωτογραφίες που τον εκθέτουν θα έκαναν τον γύρο του διαδικτύου και του κόσμου. Ο πρίγκιπας Harry βρίσκεται στο Λας Βέγκας απολαμβάνοντας ολιγοήμερες διακοπές.


Σύμφωνα με πληροφορίες του ΤΜΖ, ο πρίγκιπας και η παρέα του βρίσκονταν στο μπαρ του ξενοδοχείου όπου συνάντησαν μερικές όμορφες δεσποινίδες. Τις προσκάλεσαν στην πριγκιπική σουίτα και χωρίς να το καταλάβουν όλα βγήκαν από τα όρια και ο πρίγκιπας από τα ρούχα του όπως και οι καλεσμένες του. Οι φωτογραφίες δείχνουν ολόγυμνο τον Harry να καλύπτει τα... απόκρυφά του με τα χέρια του ενώ μία γυμνή γυναίκα τον αγκαλιάζει από πίσω. Τα Ανάκτορα δεν έχουν επιβεβαιώσει ακόμη οτιδήποτε κι έχουν αρνηθεί να σχολιάσουν το παραμικρό, αλλά είναι σίγουρο ότι οι φωτογραφίες προκάλεσαν... απανωτά εγκεφαλικά στη βασιλική οικογένεια!

Νωρίτερα ο playboy πρίγκιπας είχε θεαθεί με τη βερμουδίτσα του να φλερτάρει κορίτσια, δίνοντάς τους ραντεβού δίπλα στην πισίνα. 

Η παρέα του Harry μένει σε ιδιωτική καμπάνα του 5άστερου ξενοδοχείου και απολαμβάνει τα μπάνια της και την ωραία συντροφιά κρατώντας χαμηλό προφίλ. Ακόμη και ο ίδιος ο Harry εμφανίζεται ιδιαίτερα απλός και προσιτός φορώντας μόνο τη βερμούδα του, καπέλο και μαύρα γυαλιά.







 


















Κι αν εμφανίζεται ιδιαίτερα ομιλητικός στις... μπικινοφορεμένες κοπέλες, όλες είχαν να πουν για την ευγένειά του και το πόσο τζέντλεμαν είναι πραγματικά ο πρίγκιπας. Mπορεί, βέβαια, ο Harry να περνά απαρατήρητος γιατί μερικές καμπάνες πιο δίπλα μένει η Jennifer Lopez, που ήρθε στο Λας Βέγκας για να εμφανιστεί σε συναυλία με τον Enrique Iglesias. σύμφωνα με τη New York Daily News. 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η εξέλιξη στην αισθηματική λογοτεχνία

Μία σκέψη έχει τρυπώσει στο μυαλό μου και δεν μπορεί να φύγει. Πριν από λίγες ημέρες διάβασα ένα Άρλεκιν από τη δεκαετία του '90 και θύμωσα. Θύμωσα τόσο πολύ! Με γέμισε τοξικότητα και θλίψη και μαζί και ανακούφιση που επιτέλους έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε... την ιστορία. Θυμήθηκα τον λόγο για τον οποίο θέλησα να γράψω ιστορίες αγάπης και τι δεν μου άρεσε σ' αυτές που διάβαζα στα εφηβικά μου χρόνια. Ποτέ δεν μου άρεσαν οι άντρες-κυρίαρχοι-αφέντες και οι γυναίκες-παρθένες (στη συμπεριφορά)- υποτακτικές.  Άντρες που επέβαλαν το εγώ τους, έδιναν εντολές, δεν δέχονταν αντιρρήσεις, έλεγχαν το άβουλο θηλυκό με γοητεία και σεξ και σε όλες τις σελίδες κυριαρχούσε αυτή η τοξική αρρενωπότητα. Άντρες που χτυπούσαν το χέρι στο τραπέζι και έλεγαν "σκάσε" και μπορεί να έριχναν και καμία ελαφριά γιατί "έτσι είναι οι άντρες" και οι γυναίκες το θεωρούσαν αρρενωπό και σέξι και ποθητό και επιθυμητό.  Γυναίκες που νόμιζαν ότι είχαν προσωπικότητα αλλά η μόνη έγνοια ήταν να μην

ΠΟΥ ΠΑΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ;

Είναι ένα ερώτημα που το έχουμε κάνει όλοι. Ερωτευόμαστε σφόδρα έναν άνθρωπο κι ένα πρωί... το απόλυτο κενό... Προχωράμε στη ζωή μας σαν να μην υπήρξε ποτέ. Κι όμως αυτός ο άνθρωπος κάποτε σήμαινε τα πάντα για εμάς! Οπότε; Πού πάει τόσός έρωτας; Τόσα παράφορα συναισθήματα; Τόσα σ' αγαπώ για πάντα; Προσωπικά κατέληξα σε μία απάντηση. Απλώς πεθαίνει. Σβήνει και χάνεται. Εξατμίζεται. Ξεκινά με πάθος και φόρα για να καταλήξει ένα φάντασμα. Ο έρωτας, ναι πεθαίνει, αλλά αν πραγματικά αγαπάμε έναν άνθρωπο, ανεξαρτήτως της κατάληξης της σχέσης μας, απλώς συνεχίζουμε να αγαπάμε. Γιατί άλλωστε η αγάπη είναι ανιδιοτελής και μπορεί να υπάρξει σε πολλές μορφές. Αδερφική, πατρική, μητρική, φιλική, επαγγελματική... πόσες ακόμη μπορείτε να σκεφθείτε. Και φυσικά η αγάπη ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που κάποτε υπήρξαν τα πάντα ο ένας για τον άλλο. Όταν η σχέση τελειώνει, ο έρωτας έχει τελειώσει προ πολλού, καθώς ως μοφή δεν διαρκεί σε όλη τη διάρκεια της σχέσης ούτε σε όλη τη διάρκεια της ζωής τ

Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΠΟΥ... ΠΟΝΑΕΙ!

Μάτια που δεν βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται λέει ο θυμόσοφος λαός μας. Από την άλλη, υπάρχει και το εκ διαμέτρου αντίθετο μότο "δεν θέλω να σε βλέπω συχνά, θέλω να μου λείπεις". Περί γούστου κολοκυθόπιτα. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι η απόσταση ενδυναμώνει τον έρωτα ούτε ότι τον αποδυναμώνει. Όταν τρελαίνεσαι για έναν άνθρωπο θέλεις να τον βλέπεις συνέχεια, να τον ζεις, να τον αναπνέεις, να τον αγγίζεις, να είναι κάθε μέρα σαν την πρώτη φορά που τον είδες. Να έχεις ακόμη καρδιοχτύπι και αγωνία, λαχτάρα, πόθο, επιθυμία... Δεν είμαι από αυτές που θεωρούν ότι ο άλλος είναι δεδομένο όταν βλέπεστε συνέχεια, αλλά από εκείνες που ζουν τη στιγμή με τον αγαπημένο τους σαν να είναι η τελευταία. Σήμερα είστε μαζί, αύριο; Ανασφάλεια, θα μου πείτε. Μπορεί, τι να πω! Δεν έχω μάθει να βάζω ταμπέλες στο συναίσθημα ούτε ακολουθώ στρατηγική και σχέδιο... τυλίγματος. Αυτό που αισθάνομαι και σκέφτομαι το λέω, το ζω... το ζω μέχρι μέσα στην ψυχή μου, κάτω από το πετσί μου και δεν χορταίνω...