Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γυμνός ο Harry στη Sin City

Ό,τι συμβαίνει στο Βέγκας... μένει στο Βέγκας... Είναι κλασικό το ρητό και φαίνεται πως ο πρίγκιπας Harry έχει εμπιστοσύνη στην «Αμαρτωλή Πόλη» γι' αυτό επιστρέφει πάντα στις διακοπές του. Ωστόσο, δεν περίμενε ότι θα έβλεπε τον εαυτό του γυμνό "Αποκλειστικά" στο ΤΜΖ και οι φωτογραφίες που τον εκθέτουν θα έκαναν τον γύρο του διαδικτύου και του κόσμου. Ο πρίγκιπας Harry βρίσκεται στο Λας Βέγκας απολαμβάνοντας ολιγοήμερες διακοπές.


Σύμφωνα με πληροφορίες του ΤΜΖ, ο πρίγκιπας και η παρέα του βρίσκονταν στο μπαρ του ξενοδοχείου όπου συνάντησαν μερικές όμορφες δεσποινίδες. Τις προσκάλεσαν στην πριγκιπική σουίτα και χωρίς να το καταλάβουν όλα βγήκαν από τα όρια και ο πρίγκιπας από τα ρούχα του όπως και οι καλεσμένες του. Οι φωτογραφίες δείχνουν ολόγυμνο τον Harry να καλύπτει τα... απόκρυφά του με τα χέρια του ενώ μία γυμνή γυναίκα τον αγκαλιάζει από πίσω. Τα Ανάκτορα δεν έχουν επιβεβαιώσει ακόμη οτιδήποτε κι έχουν αρνηθεί να σχολιάσουν το παραμικρό, αλλά είναι σίγουρο ότι οι φωτογραφίες προκάλεσαν... απανωτά εγκεφαλικά στη βασιλική οικογένεια!

Νωρίτερα ο playboy πρίγκιπας είχε θεαθεί με τη βερμουδίτσα του να φλερτάρει κορίτσια, δίνοντάς τους ραντεβού δίπλα στην πισίνα. 

Η παρέα του Harry μένει σε ιδιωτική καμπάνα του 5άστερου ξενοδοχείου και απολαμβάνει τα μπάνια της και την ωραία συντροφιά κρατώντας χαμηλό προφίλ. Ακόμη και ο ίδιος ο Harry εμφανίζεται ιδιαίτερα απλός και προσιτός φορώντας μόνο τη βερμούδα του, καπέλο και μαύρα γυαλιά.







 


















Κι αν εμφανίζεται ιδιαίτερα ομιλητικός στις... μπικινοφορεμένες κοπέλες, όλες είχαν να πουν για την ευγένειά του και το πόσο τζέντλεμαν είναι πραγματικά ο πρίγκιπας. Mπορεί, βέβαια, ο Harry να περνά απαρατήρητος γιατί μερικές καμπάνες πιο δίπλα μένει η Jennifer Lopez, που ήρθε στο Λας Βέγκας για να εμφανιστεί σε συναυλία με τον Enrique Iglesias. σύμφωνα με τη New York Daily News. 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ξεκαθαρίσματα από την αρχή

Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου, που όλα όσα έχεις ζήσει, απώλειες, απογοητεύσεις, απορρίψεις, πληγές, αλλά και χαρές, έρωτες επιτυχίες, γιορτές, να γεννήσουν τέτοια συναισθήματα μέσα σου, που να κάνουν επιτακτική την ανάγκη για ένα τελικό ξεκαθάρισμα. Να αγαπάς τελικά μόνο αυτούς που σε αγαπούν ειλικρινά και με πράξεις, να αποκλείσεις οριστικά τους υποκριτές και συμφεροντολόγους, να ξεχάσεις όσους σε πλήγωσαν, να κρατήσεις κοντά σου μόνο όσους στάθηκαν όρθιοι δίπλα σου σε λιακάδα και καταιγίδα. Φταίει ο ανάδρομος, φταίει το ζώδιο, φταίνε οι πλανήτες, φταίει το τραγικό δίσεκτο, φταίει ότι πλησιάζουν τα γενέθλιά μου; Δεν ξέρω! Μπορεί να φταίει ο ίδιος μου ο εαυτός. Αλλά, πραγματικά, είμαι σε μια στιγμή -και ίσως και μια ηλικία- που πλέον κουράστηκα με τα ψεύτικα λόγια και χαμόγελα, τις δημόσιες σχέσεις και τη ματαιοδοξία. Και κυρίως κουράστηκα με το ψέμα και την αχαριστία, που όσο κι αν προσπαθώ να ξεχνώ και να αδιαφορώ, συνεχώς επανέρχονται πρόσωπα, καταστάσεις και γεγονότα στη μ...

Μάθημα ζωής η απώλεια...

Ο θάνατος ενός πολυαγαπημένου προσώπου είναι βαρύ, συναισθηματικό φορτίο. Αφήνει ανεπούλωτες πληγές και βαθύ τραύμα. Όταν πέθανε ο πατέρας μου πριν από τρεις μήνες, κάποιοι φίλοι μου είπαν ότι τώρα ήρθε η ώρα να ωριμάσω. Δεν ξέρω αν βοηθάει ο θάνατος ενός γονιού στην ωρίμαση, αλλά σίγουρα είναι τεράστια αλλαγή στην καθημερινότητα, στη ζωή σου. Ανατρέπει τις ισορροπίες σου και τη συναισθηματική σου σταθερότητα. Δημιουργείται μία νέα πραγματικότητα στην οποία πρέπει να αντεπεξέλθεις και να προσαρμοστείς. Και πέραν όλων των άλλων είναι η θλίψη και το πένθος που πρέπει να διαχειριστείς. Φορτίο ασήκωτο να πάρει. Εκεί που τη μια στιγμή χαμογελάς ή και γελάς με κάτι πραγματικά αστείο, εκεί βυθίζεσαι σε μια απαράμιλλη απελπισία. Κάθε μέρα είναι ένας αγώνας επιβίωσης και συνειδητοποίησης. Οι περισσότεροι λένε πως ο χρόνος είναι γιατρός, αλλά όπως σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, ο χρόνος δεν γιατρεύει... τουλάχιστον όχι το τραύμα της απώλειας, μιας απώλειας που όσο τη συνειδητοποιείς τόσο περισσό...

Ζήσε! Και αγάπα!

Κάποτε ένας πολυ αγαπημένος μου άνθρωπος μου είχε πει ότι ο θάνατος είναι το μόνο βέβαιο καθώς ούτε η γέννηση είναι δεδομένη. Η αλήθεια είναι ότι τον είχα κοιτάξει κάπως στραβά όταν μου το είπε, αλλά αντιλήφθηκα αμέσως τη σκέψη του και την πραγματικότητα που έκρυβε η κυνική, για εμένα, διαπίστωσή του Για περισσότερα από είκοσι χρόνια, οδηγώντας στη δουλειά μου, περνώ έξω από το ΚΑΤ. Και κάθε μέρα, αυτό που σκέφτομαι είναι ότι είμαστε τυχεροί που είμαστε απέξω, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αρκετοί ειναι εκείνοι που ανεβαίνουν τον δικό τους Γολγοθά καθημερινά σ' ένα δωμάτιο νοσοκομείου. Από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ο πατέρας μου, έχω ανανεώσει τη θεωρία μου σχετικά με τη ζωή μας και το πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε που συνεχίζουμε όρθιοι τον καθημερινό αγώνα. Ο πόνος από τον χαμό του πατέρα μου είναι αβάσταχτος. Προσπαθείς να παρηγορηθείς επικαλούμενος χίλιες δικαιολογίες: ότι ειναι καλύτερο ένας καρκινοπαθής να φεύγει όσο το δυνατόν γρηγορότερα αν είναι να ταλαιπωρείται χρόνι...