Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Στο... τραπέζι με τους διάσημους

Έκανε την Oprah Winffrey να αναλυθεί σε κλάματα. Έχει κάνει ρεπορτάζ από χώρες που βίωναν τεράστιας έκτασης φυσικές καταστροφές και τραγωδίες, πήρε συνέντευξη από τους μεγαλύτερους ηγέτες παγκοσμίως. Κι όμως όταν πρέπει να καθίσει στο τραπέζι της συνέντευξης με τους αστέρες του Χόλιγουντ τρέμει η ψυχή του για το τι θα επακολουθήσει.

Ο Piers Morgan στο νέο του βιβλίο αποκαλύπτει τις πιο απρόβλεπτες, εκρηκτικές, βαρετές και απρόσμενες συνεντεύξεις που έκανε ποτέ στην καριέρα του.



28 Φεβρουαρίου 2011
Είχε συναντήσει τον Charlie Sheen στις αρχές του '90 σε εγκαίνια εστιατορίου στο Άσπεν του Κολοράντο. Εκείνη την ημέρα μόλις ξύπνησε είχε δει ότι ο διάσημος ηθοποιός είχε προκαλέσει πανικό με τα καμώματά του, είχε διωχθεί από τη σειρά που πρωταγωνιστούσε, ενώ η προσωπική του ζωή ήταν βυθισμένη στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Ο Morgan του τηλεφώνησε και του ζήτησε να κάνουν μαζί εκείνο το απόγευμα μία live συνέντευξη. Ο Sheen δέχθηκε και μάλιστα ορκίστηκε στη ζωή των παιδιών του ότι θα ερχόταν στο στούντιο για την εκπομπή. Ωστόσο, στις 17.30 οπότε και άρχισε να καταφθάνει το κοινό και μισή ώρα πριν από την έναρξη της εκπομπής ο Sheen δεν φαινόταν πουθενά.



Η δημοσιογραφική ομάδα της εκπομπής έκανε απεγνωσμένες και απέλπιδες κινήσεις να εντοπίσει τον σταρ αλλά εις μάτην. Και ξαφνικά στις 17.55 μία λιμουζίνα πάρκαρε έξω από το στούντιο και χαμογελαστός βγήκε ο Charlie Sheen. "Εντάξει αδερφέ μου, πάμε για rock'n'roll" του είπε κι άρχισε η συνέντευξη. Κάποια στιγμή ο Morgan τον ρώτησε ευθέως αν παίρνει ναρκωτικά. Του έδειξε τις τελευταίες αιματολογικές εξετάσεις του που έδειχναν ότι είναι καθαρός. Στην αρκετά ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα και διασκεδαστική συνέντευξη ο σταρ τόνισε "δεν παίρνω ναρκωτικά, τα αγοράζω".

9 Νοεμβρίου 2011
Καλεσμένος ο Mickey Rourke. Ο μάνατζέρ του ζήτησε από τον δημοσιογράφο να μην τον ρωτήσει το παραμικρό για το βιβλίο της Carre Otis όπου περιέγραφε τη βία και την κακοποίηση που φέρεται είχε υποστεί από τον πρώην σύζυγό της στη διάρκεια του ταραχώδους και αυτοκαταστροφικού γάμου τους. Όμως ο ίδιος ο Rourke που δεν τον ενδιαφέρουν οι αβρότητες και οι ευγένειες του Χόλιγουντ πλησίασε στα παρασκήνια τον Morgan και του είπε ότι δεν τον πείραζε να τον ρωτήσει για το βιβλίο της Carre, κάτι που ο ίδιος ο δημοσιογράφος το βρήκε τέλειο. Όταν όμως έκανε τη συγκεκριμένη ερώτηση, ο Rourke άρχισε να βρίζει την πρώην γυναίκα του, λέγοντας ότι παραληρεί, είναι νάρκισσος και εγωκεντρική και ότι κυνηγάει τα χρήματα.




16 Απριλίου 2012
Σειρά είχε ο Robert De Niro που έχει τη φήμη ότι είναι ο πιο κακός σταρ για συνεντεύξεις, καθώς δίνει μονοσύλλαβες απαντήσεις, χωρίς καθόλου χιούμορ, είναι εριστικός, γκρινιάρης ή απλώς βαρετός. Για να σπάσουν τον πάγο, πρόβαλαν στην αρχή το βίντεο από το Πεθερικά της Συμφοράς, αλλά ενώ το κοινό είχε ξεκαρδιστεί, το χειλάκι του De Niro ούτε καν έσκασε. Αμήχανος ο Morgan άρχισε τη συνέντευξη: Λοιπόν Robert βλέποντας όλες τις ταινίες σου αισθάνεσαι υπερηφάνεια ή υπάρχουν κάποιες που θα έλεγες "να πάρει έπρεπε να κάνω κάτι πιο σοβαρό" για εμένα;".




Σήκωσε ελαφρά το φρύδι, έκανε μια γκριμάτσα και είπε "Η καρδιά μου φουσκώνει από περηφάνια". Για τα επόμενα 10 λεπτά και τις λοιπές ερωτήσεις απαντούσε με μία φράση “δεν ξέρω", "αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα", "πραγματικά δεν μπορώ να πω" κι άλλα παρόμοια, ενώ ακόμη χειρότερα έκανε γκριμάτσες κι άφηνε έναν συριγμό!. Στο τέλος και μετά την υπεράνθρωπη προσπάθεια να του βγάλει μια απάντηση ή έστω ένα χαμόγελο ο Morgan τον ευχαρίστησε που ήρθε για τη συνέντευξη "από την πλευρά μου, απόλαυσα κάθε δευτερόλεπτο. Ήταν μεγάλη μου τιμή". Και τότε ο De Niro ξεκαρδίστηκε και είπε "ω, δεν το εννοείς αυτό!".

ΠΗΓΗ: MIRROR


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κόκκινο σαν το πιο φλογερό όνειρο και σαν τον αιώνιο έρωτα

Ποτέ δεν μου άρεσαν τα λουλούδια, όχι με τον κλασικό τρόπο που όλοι θεωρούν ότι αρέσουν τα λουλούδια στις γυναίκες. Άλλωστε, δεν είμαι από εκείνες που θα επιθυμήσουν ή θα ενθουσιαστούν όταν τους προσφέρουν μια ανθοδέσμη, στερεοτυπική, επιτηδευμένη. Ίσως γι' αυτό συγκινούμαι τόσο με τα αγριολούλουδα, τις ανεμώνες, τις παπαρούνες. Παπαρούνες... Το κορυφαίο μου, τελικά. Κάπου διάβασα πως η παπαρούνα είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τα όνειρα, καθώς θεωρείται σύμβολο του Μορφέα, του θεού των ονείρων. Ο Μορφέας ζούσε στον δικό του κόσμο. Γεννήθηκε από τη "νύχτα", αφού μητέρα του είναι η Νυξ, η θεά της νύχτας και των σκοτεινών δημιουργιών, ενώ ο πατέρας του είναι ο Ύπνος. Ο Μορφέας είχε την "αποστολή" να παίρνει ανθρώπινες μορφές με τις οποίες εμφανιζόταν στα όνειρα των ανθρώπων. Στην Κίνα, η παπαρούνα έχει μια ρομαντική έννοια για τους λάτρεις της. Σημαίνει την πραγματική αφοσίωση και την πίστη μεταξύ των εραστών. Αυτή η έννοια ξεπήδησε από ένα κινεζικό μύθο όπου λέγεται...

Ηχηρά... απών

Η πρώτη Γιορτή του Πατέρα χωρίς εκείνον... Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί. Ποτέ δεν το είχα υπολογίσει... Κι όμως, φέτος είναι η πρώτη γιορτή του Πατέρα χωρίς εκείνον και πρέπει να συμβιβαστώ μ' ένα φιλί στον ουρανό...  Έφυγε πριν από έναν χρόνο περίπου και κάθε μέρα είναι μια νέα πρόκληση. Δεν γονάτισα, δεν λύγισα, δεν διαλύθηκα. Εκείνος έτσι ήθελε, έτσι με έμαθε, έτσι μου δίδαξε. Ο πατέρας μου ήταν ένας άνθρωπος του κόσμου, με ισχυρή θέληση και ευρεία αντίληψη. Κυρίως με φιλοσοφημένο τρόπο ζωής. Σημάδεψε τη φιλοσοφία μου και τη ζωή μου. Έκανα χρόνια να τον γνωρίσω, να τον μάθω. Στα κρισιμότερα χρόνια της ζωής μου δεν ήταν κοντά μου. Ταξίδευε για να προσφέρει στην οικογένειά του μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Τον στερηθήκαμε... Αλλά δεν είχε σημασία η ποσότητα του χρόνου, αλλά η ποιότητα, όσο περάσαμε κοντά του. Δεν μιλούσε πολύ. Αλλά όταν έλεγε κάτι, ήταν τόσο εύστοχο, τόσο βαθιά σωστό και τόσο φιλοσοφημένο που κλόνιζε τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω σου.  Ήμουν έφηβη και αντιδραστική...

Ραγισμένη επιθυμία

 Όταν ήμουν παιδί είχα ένα πλατύ χαμόγελο, έτσι νόμιζα ότι φανέρωνα την αθωότητα και την αισιοδοξία μου. Όταν ήμουν παιδί είχα τα πιο μεγάλα όνειρα, όνειρα που έδιναν πνοή στην πορεία μου. Όταν ήμουν παιδί είχα καρδιά, μια μεγάλη καρδιά που χωρούσε όλο τον κόσμο. Και μετά μεγάλωσα και κατάλαβα ότι ο κόσμος των μεγάλων είναι μόνο πλατιά, ψεύτικα χαμόγελα, μόνο για να κρύβω σκιές, συναισθήματα, και τραύματα. Να ζω σε έναν πλαστό κόσμο με ανθρώπους, που ξέχασαν να ζουν, να νιώθουν, να αγαπούν.  Με ανθρώπους που φοβούνται ακόμη και τη λέξη "συναίσθημα".  Κι όμως αυτή περικλείει όλα όσα μπορεί να νιώσει κάποιος...  Πάθος, πόθο, ελπίδα, αγάπη, έρωτα, πόνο... πόνο... πόνο... Κι όμως, έκρυψα τον πόνο και τον έκανα χαμόγελο. Και έκρυψα τις πληγές και τις ονόμασα μάθημα. Και σκούπισα τα δάκρυα και περίμενα τη βροχή. Και μάτωσα την καρδιά μου μέχρι να μην μείνει σταγόνα. Και τότε κατάλαβα ότι γεννήθηκα με ραγισμένη καρδιά.  Δέχθηκα τα χτυπήματα και δεν λύγισα. Πλημμύρισα δ...