Δεν μπορώ να μιλήσω γενικά... θα το προσωποποιήσω -εντελώς- το θέμα. Δεν μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου μεγαλώνοντας να σχεδιάζει γάμους με τούλια φουρό κ.λπ. κ.λπ. αλλά αυτό που ονειρευόμουν ήταν ο απόλυτος έρωτας. Ο ένας και μοναδικός, που θα έμπαινε στη ζωή μου και θα την ξεθεμελίωνε, θα της έδινε νόημα και θα ζούσα μαζί του την υπόλοιπη ζωή μου. Ορκίστηκα ότι θα περάσω αυτήν τη ζωή ψάχνοντας τον έρωτα ακριβώς όπως τον ήθελα, όπως τον ονειρευόμουν, όπως τον χρειαζόμουν. Αρνούμουν πεισματικά να κάνω σχέσεις. Υπήρξαν άνθρωποι στη ζωή μου, αλλά ήξερα από την αρχή ότι ήταν περαστικοί. Το αισθανόμουν βαθιά μέσα μου ότι αυτοί δεν ήταν για να μείνουν, ήταν απλώς μαθήματα ζωής, εμπειρίες που έπρεπε να τις ζήσω για να φθάσω στον τελικό προορισμό μου. Και κάποια στιγμή κατάλαβα ότι ήρθε η στιγμή να απαγκιστρωθώ από ανθρώπους που ήταν λάθος για εμένα, που με κρατούσαν πίσω και δεν με άφηναν να συνεχίσω στον δρόμο προς την ανεύρεση του ενός και μοναδικού κι επιπλέον με καθυστερούσαν. Και ...
Συγγραφέας